آشنایی با ورزش پرش طول و قوانین آن
آشنایی با ورزش پرش طول و قوانین آن
مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی
قوانین پرش طول
پرش طول یکی از رشته‌های دو و میدانی است که در آن ورزشکار باید با انجام دورخیز و سپس با یک گام پرش خود را انجام بدهد. این رشته از سال ۱۸۹۶ برای مردان و از سال ۱۹۴۸ برای زنان وارد بازی‌های المپیک تابستانی شده‌است.
قوانین پرش طول
در سطح پیشرفته، ورزشکار روی سطحی صاف شروع به دویدن می‌کنند و آخرین گام خود را پیش از خط گذاشته و پرش خود را انجام می‌دهند. در صورتی که گام ورزشکار از خط خطا بگذرد پرش خطا محسوب شده و رکوردی ثبت نمی‌شود. برای تشخیص این موضوع از مقداری پلاستیسین (خمیری چرب و شکل‌پذیر) پس از خط خطا استفاده می‌کنند. ورزشکار می‌تواند از هر نقطه‌ای پیش از خط خطا پرش خود را آغاز کند ولی طول پرش را از پایان خط خطا تا نزدیکترین نقطه‌ای که بدن ورزشکار به زمین شنی اصابت کرده محاسبه می‌کنند.
در جریان مسابقات وقتى‌که تعداد شرکت‌کنندگان بیش از ۸ نفر باشد، هریک از شرکت‌کننده‌ها سه بار مى‌برند و به ۸ نفرى که بهترین پرش را انجام داده‌اند اجازه داده خواهد شد که هریک سه پرش دیگر انجام دهند. وقتى‌که تعداد شرکت‌کننده‌ها ۸ نفر یا کمتر باشد به هر شرکت‌کننده ۶ بار اجازه پریدن داده مى‌شود. در کلیهٔ پرش‌ها، از نزدیکترین نقطه‌اى که هر یک از اعضاء بدن با زمین تماس پیدا نموده به‌‌طور عمودى تا خط پرش اندازه‌گیرى مى‌شود. هر ورزشکار مجاز است پرش خود را در محدودهٔ زمانى یک دقیقه انجام دهد.
در صورت تساوى نتیجه دومین پرش بهتر و چنانچه حالت تساوى هنوز برقرار باشد نتیجه سومین پرش بهتر و تا آخر در نظر گرفته مى‌شود تا اینکه حالت تساوى از بین برود. چنانچه براى مقام هشتم حالت تساوى از بین نرود به نفراتى که تساوى کرده‌اند سه پرش اضافه داده خواهد شد تا نفر هشتم تعیین گردد. براى تعیین مقام هر ورزشکار بهترین نتیجه به‌دست آمده از کلیه پرش‌ها (حتى سه پرش اضافی) در نظر گرفته مى‌شود.
پرش طول یکی از رشته‌های دو و میدانی است
محوطهٔ دورخیز
که به باند دورخیز نیز موسوم است باید حداقل داراى طولى به مسافت ۴۰ متر و در صورت امکان ۴۵ متر باشد. عرض باند دورخیز حداقل ۲۲/۱ متر و حداکثر ۲۵/۱ متر است که با دو خط به عرض ۵ سانتى‌متر و به رنگ سفید مشخص مى‌شود.
تخته پرش
تخته پرش باید از جنس چوب یا هر مادهٔ مناسب دیگرى به درازاى ۲۱/۱ تا ۲۲/۱ متر و پهناى ۲۰ سانتى‌متر و ضخامت ۱۰ سانتى‌متر برش داده و در چاله پرش کاشته شود. در آن طرف تختهٔ پرش (نزدیک به چاله فرود) یک تخته به پهناى ۱۰ سانتى‌متر که روى آن مادهٔ پلاستیسین کشیده شده قرار دارد تا چنانچه پرش‌کننده خطاى پا داشته باشد مشخص گردد. تختهٔ پرش باید به رنگ سفید باشد و هم‌سطح زمین و به فاصلهٔ حداقل یک متر از چاله فرود قرار گیرد.
چاله فرود
داراى پهناى ۷۵/۲ تا ۳ متر است و فاصلهٔ خط پرش (تخته پرش) تا انتهاء چاله نباید کمتر از ۱۰ متر باشد. درون چاله فرود باید با ماسهٔ نرم و خاک‌اره پر شود و سطح آن باید با سطح تختهٔ پرش هم‌سطح باشد.
ورزش پرش طول
نکاتی درباره ورزش پرش طول
۱. نوبت انجام پرش شرکت‌کنندگان بوسیله قرعه‌کشى تعیین مى‌گردد.
۲. هنگامى که تعداد شرکت‌کنندگان بیش از ۸ نفر باشد هر شرکت‌کننده مجاز به سه پرش مى‌باشد و پس از آن ۸ نفرى که بهترین پرش را انجام دهند، مى‌توانند سه پرش دیگر انجام دهند. در مورد تساوى براى نفر هشتم ورزشکارانى که به این نحو مساوى مى‌کنند سه بار دیگر پرش مى‌کنند هرگاه تعداد ۸ شرکت‌کننده و یا کمتر در مسابقه شرکت کنند هر شرکت کننده مى‌تواند شش‌بار پرش کند.
تذکر: مقصود از حالت تساوی، پریدن مسافت‌هاى مساوى است و در این صورت قانون ۳-۱۴۶ اعمال نمى‌شود.
۳. هنگامى که مسابقه شروع مى‌شود شرکت‌کنندگان حق استفاده از باند پرش را براى انجام تمرین ندارند.
۴. در موارد ذیل ورزشکار مرتکب خطا خواهدشد:
– در خلال پریدن و یا درحال دورخیز زمین آن طرف تخته پرش را با بخشى از بدن خود لمس نماید.
– کنده شدن از زمین خارج از تخته پرش از ابتداء خط جهش از دو طرف تخته.
– بعد از فرود، خارج شدن از چاله پرش به نحوى که محل تماس با زمین نزدیکتر از نزدیکترین اثر بوجودآمده در محوطه فرود به خط جهش باشد.
– بعد از کامل شدن فرود به طرف عقب گام بردارد.
– در صورتى که در هوا معلق بزند.
۵. باستثناى بند ۲ قانون ۴-۱۷۳ در صورتى که شرکت‌کننده قبل از تخته جهش پرش نماید خطا محسوب نمى‌گردد.
۶. کلیه پرش‌ها بایستى از نزدیکترین نقطه اثرى که در منطقه فرود در نتیجه تماس بخشى از بدن یا اعضاى شرکت‌کننده بوجود مى‌آید تا خط پرش و یا امتداد آن اندازه‌گیرى شود.
۷. بهترین پرش از پرش‌هاى هر شرکت‌کننده، از جمله پرش‌هایى که براى حالت تساوى مقام اول انجام داده است، براى وى منظور مى‌گردد.
پرش طول موفقیت آمیز
عوامل مهم و ضروری برای یک پرش طول موفقیت آمیز :
۱– دورخیز پر قدرت و سریع به همراه تغییر در میزان سرعت و آهنگ در سه گام آخر
۲ – جدا شدن از روی تخته پرش با قدرت و هماهنگی و سرعت هر چه بیشتر
۳ – کمک گرفتن از یک تکنیک خوب که باعث حفظ تعادل و کاهش چرخش رو به جلو بدن باشد.
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته
