احادیثی گهربار درباره خندیدن

احادیثی گهربار درباره خندیدن



احادیثی گهربار درباره خندیدن

مجموعه: احادیث و سخنان بزرگان

احادیثی گهربار درباره خندیدن
پیامبر صلى الله علیه و آله:کَبُرَ مَقتا عِندَ اللّه‏ِ الأَکلُ مِن غَیرِ جوعٍ ، وَالنَّومُ مِن غَیرِ سَهَرٍ، وَالضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ ، وصَوتُ الرَّنَّهِ عِندَ المُصیبَهِ ، وَالمِزمارُ عِندَ النِّعمَهِ؛خوردن از سرِ سیرى، خواب بى‏ شب‏ زنده‏دارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مویه بلند به هنگام مصیبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .(کنز العمّال، ج ۱۶، ص ۸۰، ح ۴۴۰۱۱)
 

 
پیامبر صلى الله علیه و آله:ایّاکَ اَنْ تَضْحَکَ مِنْ غَیْرِ عَجَبٍ ، اَوْ تَمْشىَ و تَتَـکَلَّمَ فى غَیْرِ اَدَبٍ؛از خندیدنِ بى تعجّب [و بى‏ جا] یا راه رفتن و سخن گفتنِ بى‏ ادبانه بپرهیز.(بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸ ، ح ۶۳)
 

 
امام هادى علیه السلام:[اَلْمُؤْمِنُ] یُحْسِنُ وَیَبْکی کَما أَنَّ الْمُنافِقُ یُسیى‏ءُ وَ یَضْحَکُ؛مؤمن خوبى مى‏ کند و مى ‏گرید، ولى منافق بدى مى‏ کند و مى‏ خندد.(مکارم الأخلاق، ص۳۸۹)
 

 
امام حسن عسکرى علیه السلام:مِن الجَهلِ الضّحکُ من غیرِ عَجَبٍ؛خنده‏اى که از روى تعجب نباشد نشانه نادانى است .(تحف العقول، ح ۴۸۷ – منتخب میزان الحکمه، ص ۱۲۰)
 

 
 لقمان علیه السلام:لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، ایّاکَ وکَثرَهَ الضِّحکِ ؛ فَإِنَّهُ یُمیتُ القَلبَ؛لقمان به پسرش گفت: «پسرم! از خنده زیاد بپرهیز؛ زیرا دل را مى ‏میراند».(تفسیر قرطبی، ج ۱۳، ص ۱۷۵)
 

 
لقمان علیه السلام:لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ، لا تَضحَک مِن غَیرِ عَجَبٍ ، لا تَمشِ فی غَیرِ أرَبٍ ، ولا تَسأَل عَمّا لا یَعنیکَ؛لقمان به پسرش گفت: «پسرم! بدون تعجّب [و بى‏جا ]خنده نکن و بى هدف ، راه نرو و از چیزى که به تو مربوط نیست ، نپرس ».(فیض القدیر، ج ۱، ص ۱۶۲)
 

امام على علیه السلام:خَیرُ الضِّحکِ التَّبسُّمُ؛بهترین خنده ، تبسّم است.(غرر الحکم و درر الکلم، ح۴۹۶۴)
 

 
امام حسن عسکری علیه السلام:مِنَ الجَهلِ الضِّحکُ مِن غَیرِ عَجَبٍ؛خنده بیجا از نادانى است.(تحف العقول)
 

پیامبر صلى الله علیه و آله:لو تعلمون ما أعلم لضحکتم قلیلا و لبکیتم کثیرا؛اگر آنچه من دانسته ام بدانید خنده کم و گریه بسیار میکنید.(نهج الفصاحه، ح ۲۳۲۰)
 

پیامبر صلى الله علیه و آله:الضّحک ضحکان ضحک یحبّه اللَّه و ضحک یمقته اللَّه فأمّا الضّحک الّذی یحبّه اللَّه فالرّجل یکشر فی وجه أخیه شوقا إلى رؤیته، و أمّا الضّحک الّذی یمقته اللَّه تعالى فالرّجل یتکلّم بالکلمه الجفاء و الباطل لیضحک أو یضحک یهوى بها فی جهنّم سبعین خریفا؛خنده دو قسم است خنده ایست که خدا آن را دوست دارد و خنده ایست که خدا آن را دشمن دارد، اما خنده اى که خدا آن را دوست دارد، آنست که مرد به روى برادر خویش از شوق دیدار وى لبخند زند اما خنده اى که که خداى والا آن را دشمن دارد آنست که مرد سخن خشن و ناروا گوید که بخندد یا بخندند و بسبب آن هفتاد پائیز در جهنم سرنگون رود.(نهج الفصاحه، ح۱۸۹۲)
 

 
امام صادق علیه ‏السلام :کَثرَهُ الضِّحکِ تُمیتُ القَلبَ؛خنده بسیار، دل را مى ‏میرانَد.(کافى، ج ۲، ص ۶۶۴)
 

امام باقر سلام الله علیه :تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ حَسَنَهٌلبخند آدمى به روى برادر مؤمنش، حسنه است.بحارالأنوار – ج ۷۴ – ص ۲۸۸٫ میزان الحکمه ج۶ – ص۴۰۷- ح۱۱۱۳۳منبع : aviny.com


در ادامه بخوانیداحادیث درباره اسرافاحادیثی از حضرت محمّد (ص) و امام جعفر صادق (ع)احادیثی در باب توسل به قرآناحادیثی درباره توبه (۲) آخرین وصیت علی (ع) چه بود؟۱۰ حدیث زیبا در مورد برکت در زندگی