اشعار شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)-۲

اشعار شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)-۲



اشعار شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)-۲

مجموعه: شعر و ترانه

مگو که بی خردم هیچکس نمی خردمکرامت تو به بالای دست می بردم
 
اگر جدا کنی از خود مرا کم از صفرمو گر کنار تو باشم فزون تر از عددم
 
گدایی درت از خلق بی نیازم کردکه در سوال کسی جز تو را صدا نزنم
 
هزار بار شدم غافل از تو دیدم بازفزونی کرمت سوی این حرم کشدم
 
ز کثرت کرمت ای کریم اهل البیتخجالتی که کشیدم هماره می کُشدم
 
زهی کرامت و لطفت که دعوتم کردیبجای آنکه گذاری به سینه دست ردم
 
مرا میان سگان درت پناه بدهو گرنه گرگ گنه حمله کرده می دردم
بهای یک ثمن بخس هم ندارم لیک به لطف خویش امام رئوف می خردم
مرا به گلبن عشقش پناه داد رضااگر چه نیست به جز مشت خار در سبدم
نهاده ام به روی خویش نام (میثم) رابهانه ایست قبولم کند، اگر چه بدم
 

اشعار شهادت امام رضا
 
کار تو، همه مهر و وفا بود، رضا جانپاداش تو، کی زهر جفا بود، رضا جان
 
آن لحظه که پرپر زدی و آه کشیدیمعصوم? مظلومه، کجا بود رضا جان
 
بر دیدنت آمد چو جوادت ز مدینهسوز جگرش، یا ابتا بود رضا جان
 
تنها نه جگر، شمع‌صفت شد بدنت آبکی قتل تو اینگونه روا بود، رضا جان
 
تو ناله زدی، در وسط حجره و زهرابالای سرت نوحه‌سرا بود رضا جان
 
یک چشم تو در راه، به دیدار جوادتچشم دگرت کرب و بلا بود، رضا جان
 
جان دادی و راحت شدی از زخم زبان‌هااین زهر، برای تو شفا بود رضا جان
 
از آتش این زهر، تن و جان تو می‌سوختاما به لبت، ذکر خدا بود رضا جان
 
روزی که نبودیم در این عالم خاکیدر سینه ما، سوز شما بود رضا جان
 
از خویش مران «میثم» افتاده ز پا راعمری درِ این خانه گدا بود رضا جان
 

اشعار شهادت امام رضا
 
یک نفر عاشقانه می آمد، نفس کوچه ها معطر بودروی گلدسته ها اذان می ریخت ، زائری در افق شناور بود
 
چند متری جلوتر آمد و بعد، رو به روی سپیده زانو زددر مقام ((رضا)) گرفت آرام ، ((شاهدِ)) ایستگاه آخر بود
 
چشمهایش به سمت در چرخید ، با نگاه غریب گفت آقااشک او دانه دانه می غلطید ، صاف و ساده شبیه مرمر بود
 
دست و پایش هنوز می لرزید ،حس او را کسی نمی فهمیدگنبد زردو صحن گوهرشاد.، محو دارالشفای خاور بود
 
گفت آقا غریبه ام اینجا ، جان فرزند و مادرت زهرازخم انگور داشت چشمانش ، رنگ و رویش شبیه ساغر بود
 
از غریبی ِ ضامن آهو، بغض هفت آسمان ترک برداشتنم نمک قطره قطره می بارید ، چهره ی آسمان مکدر بود
 
چشمهای زمین به سوز آمد ، پشت افلاک ،از غمش خم شدآنچه بر روزگار آمد از ، فهم و اداراک ها فراتر بود
 
سالگرد شهادت آقا، پا برهنه نجیب و دریا زادروبه دروازه های مشرق و نور، موجهایی پر از کبوتر بود
 
منبع:madahi14.blogfa.com


گلچینی از شعر و ترانه هااشعار شهادت امام رضا علیه السلام (۲)اشعار شهادت امام رضا علیه السلام (۳)اشعار شهادت امام رضا علیه السلام (۴) اشعار شهادت امام رضا (ع)متن مداحی شهادت امام رضا علیه السلاماشعار ولادت امام محمد تقی علیه السلام