باشد که میزِ گوشه‌ی می‌خانه‌ای شوی (حسین جنتی)
باشد که میزِ گوشه‌ی می‌خانه‌ای شوی (حسین جنتی)
مجموعه: شعر و ترانه
اشعار زیبای حسین جنتی
روزی به یک درخت جوان گفت کُنده‌ای
باشد که میزِ گوشه‌ی می‌خانه‌ای شوی!
تا از غمِ زمانه بیابی فراغِ بال
ای کاشکی نشیمنِ پیمانه‌ای شوی
یا این‌که از تو، کاسه ی «تاری» در آورند
شورآفرینِ مطربِ دیوانه‌ای شوی
یا صندوقی کنند تو را، قفل پشتِ قفل
گنجی نهان به سینه‌ی ویرانه‌ای شوی
اما زِ سوزِ سینه دعا می‌کنم تو را
چون من مباد آن‌که «درِ» خانه‌ای شوی!
چون من مباد شعله‌ور و نیمه‌سوخته
روزی قرین ِ آهِ غریبانه‌ای شوی
چون من مباد آن‌که به دستانِ خسته‌ای
در مویِ دخترانِ کسی شانه‌ای شوی
روزی به یک درخت جوان گفت کُنده‌ای
«باشد که میزِ گوشه‌ی می‌خانه‌ای شوی»
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
گلچینی از شعر و ترانه هاشعر کوچه فریدون مشیری و جواب هما میرافشار مولانا – سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش۳ شعر زیبا از پابلو نرودااشعاری زیبا از مهدی اخوان ثالثبیتوته‌یِ کوتاهی‌ست جهان(احمد شاملو)شعر دختر و بهار (فروغ فرحزاد)
