بیوگرافی ایرج رحمانپور خواننده و ترانه سرای ایرانی

مجموعه: هنر و هنرمند

ایرج رحمان پور

ایرج رحمانپور (زاده ۲۰ بهمن ۱۳۳۵ کوهدشت لرستان)، شاعر، خواننده و ترانه سرای ایرانی است. او دارای آثار نوشتاری و موسیقایی دربارهٔ فرهنگ و هنر منطقهٔ زاگرس و موسیقی لری و لکی است.

ایرج رحمانپور در سال ۱۳۳۵ خورشیدی در محله «ماهی‌گیران» خرم‌آباد به دنیا آمد. ایرج رحمانپور دوران کودکی و نوجوانی را در کوهدشت همراه خانواده‌اش به سر برده و تحصیلات دوران ابتدایی و دبیرستانی را در همان شهر به انجام رسانده است. سپس به استخدام آموزش و پرورش منطقه کوهدشت درآمده و به‌عنوان معلم در آموزشگاه‌های آن دیار به انجام وظیفه پرداخته است. ایرج رحمانپور متاهل است و دارای ۴ فرزند می باشد و از سال ۱۳۷۰ ساکن تهران می باشد.

ایرج رحمانپور شاعر، خواننده و ترانه سرای ایرانی است

رحمانپور با ذوق و قریحه سرشاری که در زمینه شعر و موسیقی دارد، با تحمل سختی‌ها و ناملایمات روزگار خویش، توانسته در موسیقی لرستان نقش پررنگ و تعیین‌کننده‌ای داشته باشد و با تسلط بر ادبیات فولکوریک منطقه به‌خصوص نواحی لک‌زبان و تحقیق و تفحص در این زمینه، موسیقی لرستان را با سبک و شیوه خاص خود به جامعه فرهنگی و هنری و نیز دوستداران سرچشمه‌های موسیقی مقامی در داخل و حتی خارج از مرزهای استان و کشور بشناساند و در کالبد فرهنگ غنی موسیقی لری جانی تازه ببخشد.

عکس های ایرج رحمانپور

از آثار ایرج رحمانپور می توان به ((اینه اشک)(گل آتش)(ستین امید)(هنـا)(ستین اشکسه)(بهـار بـاد) اشــاره کــرد مردم لر ایرج رحمانپور را بیشتر با عنوان شاعر غمگین ترانه‌های ایل می‌شناسند. کتابی نیز از اشعار ایرج رحمانپور با عنوان «دسمه» بیر یا دستم را بگیر چاپ شده و نیز برخی شعرهای وی در نشریاتی از جمله نشریه پایاب در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است. مجموعه کامل اشعار لری و لکی وی در کتابی با عنوان «تو را می‌نویسم، سرزمینم» توسط سهراب آزادی گردآوری و به فارسی ترجمه شده است.

بیوگرافی ایرج رحمان‌پور خواننده

سبک موسیقی ایرج رحمانپور :
بن مایهٔ آوازهای او را “هوره” و “مویه” تشکیل می‌دهد. ایرج رحمانپور از موسیقی کار، آیین های نمایشی، موسیقی سوگ، موسیقی جشن، حماسه، لالایی‌ها و اسطوره‌ها بهره می‌برد. رحمانپور موسیقی قدیمی و ملودی های فولکلور را با جریانهای اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر تلفیق نموده است. به همین دلیل ایرج رحمانپور را “حنجره زخمی زاگرس” نامیده‌اند.

ایرج رحمانپور با موضوعات زیر آثار هنری خلق نموده است: آوارگان شیمیایی حلبچه، زلزله زدگان بم، زلزله زدگان رودبار و منجیل، جنگ ایران و عراق، خودسوزی زنان در ایلام و لرستان، فقر و اعتیاد، وطن پرستی، تنهایی انسان معاصر، نابودی فرهنگ، با یاد حسین پناهی (شاعر و بازیگر)، با یاد حسین شیدایی (بازیگر)، در بزرگداشت انفال (کشتار کردهای عراقی) در گوتنبرگ سوئد.

استاد ایرج رحمانپور

آثار ایرج رحمانپور :
آلبوم ها :
جَرَس (۱۳۵۹)
بهارباد(۱۳۶۹) -به آهنگسازی علی اکبر شکارچی
«آینه اشک»(۱۳۷۲)
«گل آتش» (۱۳۷۶)
«سفر امید» (۱۳۸۳)
«ستین اشکسه» (۱۳۸۵)
«آسو» (۱۳۸۷)
آرش(شعر حماسی دارجنگه،نوشاد ابوالوفایی)
هچایه (۱۳۸۹)
وانو (۱۳۹۱)
ایلبار(۱۳۹۵)

تک آهنگها:
با همکاری گروه موسیقی
چَمَر ۱۳۶۸
سرود وطن، صدا و سیمای تهران ۱۳۶۸
بانو بهار ۱۳۶۹
ساقی ۱۳۷۰

ایرج رحمانپور خواننده و ترانه سرای ایرانی

موسیقی فیلم :
«آخرین تک‌سوارایل»، ساختهٔ محمد سیف زاده۱۳۷۷
بشنو، جهان بشنو ۱۳۷۷ (با همکاری گروه موسیقی چهل دف)
زلزله بم ۱۳۸۳
تَژگا ۱۳۹۰
هِنا ۱۳۹۱
آواز در “پوئم سمفونی حلبچه” ساخته بیژن کامکار(۱۳۹۰)

ترانه سرای آلبوم موسیقی:
«کوهسار» (۱۳۶۲)
«داغ شقایق» (۱۳۶۶)
«میراث» (۱۳۷۰)
«تال» (۱۳۷۰)
«چوپی» (۱۳۷۸)
«همدنگ» و «همراز» (۱۳۸۰)
«راز انار» (۱۳۸۷)

گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته