تا شقایق هست زندگی باید کرد (سهراب سپهری)
تا شقایق هست زندگی باید کرد (سهراب سپهری)
مجموعه: شعر و ترانه
اشعار زیبا و خواندنی از سهراب سپهری
سهراب سپهری (۱۵ مهر ۱۳۰۷ کاشان – ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ تهران) شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود. او از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران است و شعرهایش به زبان‌های بسیاری از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده‌اند.
دشت هایی چه فراخکوه هایی چه بلنددر گلستانه چه بوی علفی می آمد؟من دراین آبادی پی چیزی می گشتمپی خوابی شایدپی نوری ‚ ریگی ‚ لبخندیپشت تبریزی هاغفلت پاکی بود که صدایم می زدپای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادمچه کسی با من حرف می زد ؟سوسماری لغزیدراه افتادمیونجه زاری سر راهبعد جالیز خیار ‚ بوته های گل رنگو فراموشی خاکلب آبیگیوه ها را کندم و نشستم پاها در آبمن چه سبزم امروزو چه اندازه تنم هوشیار استنکند اندوهی ‚ سر رسد از پس کوهچه کسی پشت درختان است ؟هیچ می چرد گاوی در کردظهر تابستان استسایه ها می دانند که چه تابستانی استسایه هایی بی لکگوشه ای روشن و پاککودکان احساس! جای بازی اینجاستزندگی خالی نیستمهربانی هست سیب هست ایمان هستآری تا شقایق هست زندگی باید کرددر دل من چیزی است مثل یک بیشه نور مثل خواب دم صبحو چنان بی تابم که دلم می خواهدبدوم تا ته دشت بروم تا سر کوهدورها آوایی است که مرا می خواند https://4s3.ir/wp-content/uploads/2021/03/arrow-down.gif*شاید آن روز که سهراب نوشت : تا شقایق هست زندگی باید کرد خبری از دل پر درد گل یاس نداشتباید اینجور نوشت ،هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاسزندگی اجباریستhttps://4s3.ir/wp-content/uploads/2021/03/arrow-down.gif*
* بیشتر بخوانید: شعر خانه دوست کجاست
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
گلچینی از شعر و ترانه هاآرمان شهر سپهریشعر کوچه فریدون مشیری و جواب هما میرافشار مولانا – سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانشهنوز در سفرم (سهراب سپهری)آب را گل نکنیم- سهراب سپهری شعر دختر و بهار (فروغ فرحزاد)
