دوچرخه‌سواری کوهستان

دوچرخه‌سواری کوهستان

این ورزش با رشته هایی شبیه کراس کانتری، کراس کانتری ماراتن، دانهیل، فور کراس، پرش از خاک، مسابقه های تعقیبی برپا می شود. دوچرخه سواری کوهستان از اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی بصورت امروزی انجام می شود و از سال ۱۹۹۶ در بازی های المپیک رسما برپا شده است.

دوچرخه سواری کوهستانی از کجا آغاز شد؟ در دهه ۱۹۷۰ بود که خیلی از دوچرخه سوارها تصمیم گرفتن این رشته رو به جاده های خاکی بکشونن و تقاضای زیادی برای مسابقه های از بالا تا پائین کوه بود( دانهیل). ولی خیلی زود تصمیم گرفتند مسابقه های از پائین تا به بالای کوه( آپهیل) رو هم برپا کنن و اینطوری بود که قطعه های تازه برای این کار درست شد و این ورزش خیلی سریع گسترش پیدا کرد.

دوچرخه کوهستان به چهار دستهٔ عمده تقسیم می شود:

سخت:دارای انعطاف پذیری بسیار اندک

دم سخت( به انگلیسی:Hard tail):دارای انشعاب محور تعلیق جلویی و بدون محور عقب

دم نرم( به انگلیسی:Soft tail):دارای محور تعلیق عقب کوچک

دوگانه یا دارای سیستم تعلیق کامل( به انگلیسی:full suspension)

داشتن یک تفریح هیجان انگیز که ذهن و بدن آدم را هم زمان درگیر خودش بکند، یکی از لذتبخش ترین کارهای دنیا است. ورزش کردن شاید بیش از این که روی بدنمان تأثیر بگذارد، روحیه و حال ذهنی مان را بهتر کند.

دوچرخه سواری کوهستان از رشته هایی هست که به استقامت، قدرت، تعادل و تسلط کامل به دوچرخه احتیاج دارد. در این ورزش شما باید به طور کامل روی مسیرتان تمرکز کنید و برای هر مانعی که قراراست سر راهتان سبز شود آماده باشید. میلیون ها نفر سراسر دنیا به این ورزش علاقمند هستند و در این زمینه فعالیت می کنند. حس ازادی، درگیری با طبیعت و اکتشافات تازه و نگه داشتن بدنی سلامت از فواید پیگیری کردن این رشته به شمار میرود.

دوچرخه سواری کوهستان همیشه نباید در کوهستان انجام شود و از حیاط خانه یتان گرفته تا جاده های خاکی، هر جایی امکان پذیراست. ولی دل چسب بودن این ورزش به این است که در دل طبیعت انجام شود، به عنوان مثال از بالا تا پائین یک مسیر خاکی در دل کوه و تپه ها. دوری از زندگی شهری و کوشش برای پیدا کردن مسیر لا به لای درخت ها و تپه ها به آدم احساس خودکفایی میدهد، گویی شما میتونید به تنهایی از پس هر مانعی بربیایید.

تنها چیزی که در وهله ی نخست برای دوچرخه سواری کوهستان لازم دارید یه دوچرخه ی مخصوص کوهستان است. این دوچرخه ها دسته بندی های مختلفی دارند و از برخی دوچرخه های معمولی گرفته تا خیلی پیشرفته تر، همه میتوانند تجربه ی دوچرخه سواری در کوهستان را داشته باشند.

چیزی که مهم است این است که اگر قرار است پریدن یا حرکات خاص و شدیدی با دوچرخه انجام بدهید، دوچرخه یتان باید خصوصیت های خاصی برای دسته، صندلی، بدنه و… داشته باشد. وسایل جانبی دیگر که به فعالیتتان کمک می کند اینهاست:کلاه ایمنی مخصوص دوچرخه، یک جفت دستکش، عینک، لباس محافظت کننده، دستگاه جی پی اس، تلنبه و چراغ های ال ای دی برای دوچرخه سواری در شب.

دوچرخه سواری کوهستان به عنوان یکی از رشته های هیجان انگیز ورزشی، خطر آسیب دیدگی و صدمات را هم به همراه دارد. از یک خراش ساده گرفته تا مشکلات استخوانی و غیره، که از اکثر اینها میشود با داشتن تجهیزات ایمنی استاندارد جلوگیری کرد.

گردآوری: بخش ورزشی بیتوته