زمین می چرخد…(سابیر هاکا)
زمین می چرخد…(سابیر هاکا)
مجموعه: شعر و ترانه
شعر مرگ سابیر هاکا
سابیر هاکا متولد ۱ خرداد ۱۳۶۵ است. نام اصلی سابیر قبادی است اصالتی کرمانشاهی دارد و ساکن تهران. شاعر شعرهایی ساده و بی پیرایه مثل خودش. اما عمیق!
زمین می چرخد تا مردگان اش را هضم کند
و گورها به رویمان خمیازه می کشند
وحشت من
چیزی فراتر از مردن است
این که خاک
همه را به یک شیوه در بر می گیرد
و ناپاکی هیچ انسانی خاک را آلوده نمی کند
زیر پایم زمین دهان باز می کند
زیر پایم گورستانی ست از استخوان ها
استخوان هایی که روزی یک دیگر را دوست داشتند
استخوان هایی که روزی به کشتن هم دیگر برخاستند
و بی حوصله گی زندگی را تاب آوردند
استخوان هایی که هنوز بوی شهوت در آن ها باقی ست
شهوت به دست آوردن
و تصاحب کردن
در گلوی هر مرده ای بغضی به جا می ماند
از رنجی که از سر گذرانده
هر چیزی باید نشانی از حقیقت خود باشد
پس چه گونه است
که انسان بی روح این چنین آرام است
و چهره اش خالی از هر گونه گناهی
چه گونه توانسته
این گونه با تنهایی خود خو بگیرد
با لبخندی ابدی بر چهره اش
مگر نه این که عشق پیوند دو استخوان است
نه، این حقیقت ما نیست
مرگ چهره هر چیزی را زیباتر نشان می دهد
به چهره ام نگاه کنید
و ببینید خدایی را که می جویید
انسان را
که خود شاهدی ست بر تمامی آن چه از سر گذرانده ایم
و به یاد آرید مردگان خود را
چرا که جسم هیچ انسانی شریف تر از روحش نیست
باید رو در روی مرگ ایستاد
باید تن را به زنجیر کشید
باید به پای چوبه دارش کشاند
باید به آرامی به نابودی اش برخاست
پیش از آن که از خود بپرسیم
“چرا انسان شدم؟”
همه چیز با سرعتی باورنکردنی رو به نابودی ست
زمین می چرخد
زمین هم چنان می چرخد
زمین هم چنان به چرخیدن ادامه خواهد داد
و انسان
هم چون دانه ای که در دل خاک
پوست می ترکاند تا جوانه بزند
پوست می ترکاند در تلاش برای زیستن
در تلاش برای زنده نگاه داشتن خود در خاطر دیگران
زاده شده در تلاش برای مردن
و مردن
به سادگی عادت نفس کشیدن
مرگ شهامت آن را به انسان می دهد
که همه چیز را به سادگی از یاد ببرد
مهم مرگ ما نیست
مهم مرگ چیزهایی است که با ما می میرند
((سابیر هاکا))
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
