سخنانی کوتاه و پرمحتوا از امام حسن مجتبی علیه السلام (۲)
.jpg)
سخنانی کوتاه و پرمحتوا از امام حسن مجتبی علیه السلام (۲)
مجموعه: احادیث و سخنان بزرگان
سخنانی کوتاه و بسیار پرمحتوا از امام حسن مجتبی علیه السلام(۱)
سخنانی کوتاه و پرمحتوا از امام حسن مجتبی علیه السلام (۲)
۵۱٫ هنگامى که مستحبات به واجبات ضرر برسانند ، آنها را ترک کنید.(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
—————————————–۵۲٫سه چیز مردم را هلاک مى‌کند : تکبر ، حرص و حسد . چون تکبر دین انسان را از بین مى‌برد و شیطان هم به واسطه تکبر ملعون و منفور شد ، و حرص دشمن نفس انسان است و حضرت آدم به سبب حرص از بهشت رانده شد ، و حسد راهبر بدى و بدبختى است و به سبب حسد قابیل برادرش هابیل را کشت .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۵۳٫ علم و دانش خود را به مردم یاد بده و علم دیگران را یاد بگیر تا بدین وسیله هم علم خود را محکم و استوار کنى و هم آنچه نمى‌دانى بیاموزى .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۵۴٫ فقط به دیدار کسى برو که یا به عطا و بخشش او امیدوار باشى و از قدرت او بترسى ، یا از علم او استفاده کنى ، یا به برکت دعاى او امیدوار باشى ، و یا از خویشان تو باشد.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۵۵٫ ظالمى شبیه‌تر از حسود به مظلوم ندیده‌ام .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۵۶٫آنچه از امور دنیوى را که طلب کردى ولى به دست نیاوردى ، فراموش کن .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۵۷٫ هر کس را که خداوند توفیق دعا کردن بدهد ، باب اجابت را برایش باز مى‌کند و هر کس را که توفیق طاعت و عبادت دهد ، باب قبول را برایش باز مى‌کند و هر کس را که توفیق شکرگزارى دهد ، باب افزایش نعمتها را برایش باز مى‌کند.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۵۸٫ به امام مجتبى – علیه السلام – عرض شد : اى پسر پیامبر خدا در چه حالى هستى ؟فرمود : خدایى دارم که بر من مسلط است ، و آتش جهنم در پیش روى من است ، و مرگ مرا مى‌خواند ، و حساب آخرت مرا احاطه کرده است ، و در قید و بند اعمالم هستم ، نمى‌توانم آنچه را که دوست دارم به دست آورم و آنچه را دوست ندارم از خود دور کنم چون انجام امور به دست دیگرى است.اگر بخواهد ، مرا عذاب مى‌کند و اگر بخواهد ، مرا مى‌بخشد. پس کدام فقیر و محتاجى است که محتاج تر از من باشد ؟(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۵۹٫ وعده دادن آفت کرم و بخشش است ، و چاره آن انجام و اتمام بخشش است .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۶۰٫براى مجازات در خطاها و لغزشها عجله نکن ، و بین خطا و مجازات براى عذرخواهى فرصتى باقى بگذار.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۶۱٫ مصیبتها و ناملایمات کلیدهاى پاداش و ثواب هستند.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۶۲٫نعمت،امتحان و آزمایش الهى است. پس اگر شکر کردى ، نعمت است و اگر ناسپاسى کردى ، به غضب و خشم الهى تبدیل مى‌شود.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۶۳٫ از بهره زبانت همان مقدار براى تو کفایت مى‌کند که راه هدایتت را از گمراهى روشن کند. (بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۴)
—————————————–۶۴٫از تفکر و تعقل غافل نشوید ، زیرا تفکر حیات بخش قلب آگاه و کلید درهاى حکمت است. (بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
—————————————–۶۵٫اى پسر آدم، از زمانى که از مادر زاییده شدى مشغول نابود کردن عمر خود بوده‌اى ، پس از باقى‌مانده عمر خود براى آینده ( عالم آخرت ) ذخیره کن ، به درستى که مؤمن از این دنیا زاد و توشه برمى‌گیرد و کافر خوشگذارنى مى‌کند.و بعد این آیه را تلاوت فرمودند: ” و زاد و توشه برگیرید ، به درستى که بهترین توشه تقوى است “.(کشف الغمه ، ج ۱ ، ص ۵۷۲)
—————————————–۶۶٫آماده سفر آخرت شو و قبل از فرارسیدن مرگ زاد و توشه خود را فراهم کن ، و بدان که تو در حالى دنیا را مى‌طلبى که مرگ ، تو را مى‌طلبد ، و امروز غم و اندوه فردا را نداشته باش ، و بدان که هر چه از مال دنیا بیشتر از غذا و خوراک خود به دست آوردى در حقیقت آن را براى دیگران ذخیره کرده‌اى ، و بدان که اموال حلال دنیا مورد محاسبه قرار خواهد گرفت و اموال حرام دنیا عقاب و مجازات دارد و در اموال شبه‌ناک و مشکوک سرزنش هست.
پس دنیا را مانند مردارى فرض کن و آن مقدار از آن برگیر که تو را کفایت کند ، پس اگر حلال باشد تو زهد ورزیده‌اى و اگر حرام باشد گناهى مرتکب نشده‌اى چون به مقدار اضطرار و ناچارى استفاده کرده‌اى آنچنان که از مردار به هنگام ناچارى استفاده مى‌شود ، و اگر در آن عتاب و سرزنش باشد ، سرزنشى کم و آسان خواهد بود.(بحار الانوار ، ج ، ۴۴ ، ص ۱۳۹)
—————————————–۶۷٫براى دنیایت آنچنان رفتار کن که گویا براى همیشه زنده‌اى ، و براى آخرتت چنان رفتار کن که گویا فردا خواهى مرد.(بحار الانوار ، ج ، ۴۴ ، ص ۱۳۹)
—————————————–۶۸٫ اگر به خاطر نیازى مجبور شدى با مردى دوست و همنشین شوى ، پس با کسى دوست شو که وقتى با او همنشینى مى‌کنى ، موجب زینت تو باشد و هنگامى که به او خدمتى کردى ، از تو حمایت کند و هنگامى که از او در خواست کمک کردى ، تو را یارى کند و اگر سخنى گفتى ، سخن تو را تصدیق کند و اگر حمله کردى ، هجوم تو را قوت بخشد و اگر چیزى طلب کردى ، تو را یارى کند و اگر نقصى از تو آشکار شد ، آن را بپوشاند و اگر نیکى از تو دید ، آن را به حساب آورد.(بحار الانوار ، ج ۴۴ ، ص ۱۳۹)
—————————————–۶۹٫هر کس قرآن بخواند ، یک دعاى مستجاب براى او مى‌باشد که یا فورا اجابت مى‌شود و یا با تأخیر.(بحار الانوار ، ج ۹۲ ، ص ۲۰۴)
—————————————–۷۰٫ امام حسن ( ع ) : پیامبر خدا فرموده است : هر کس آیه الکرسى را بعد از نماز واجب بخواند ، تا نماز بعد در پناه و حفاطت خداست.(مجمع الزوائد و منبع الفوائد ، ج ۱۰ ، ص ۱۰۲)
—————————————–۷۱٫ هر روزه‌دارى هنگام افطار یک دعاى اجابت شده دارد . پس در اولین لقمه افطار بگو : به نام خدا ، اى خدایى که آمرزش تو فراگیر و وسیع است ، مرا ببخش.(اقبال الاعمال ، ص ۱۱۶)
—————————————–۷۲٫امام حسن ( ع ) : پیامبر خدا فرموده است : کسى که بعد از خواندن نماز صبح در همان محل بنشیند و مشغول ذکر خدا شود تا خورشید طلوع کند ، براى او پرده و مانعى از آتش عذاب الهى خواهد بود.(تیسیر المطالب ، ص ۳۵۰)
—————————————–۷۳٫به درستى که هر کس طالب عبادت باشد ، خود را براى آن آراسته و پاک مى‌کند.(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
—————————————–۷۴٫سزاوار مرد روزه‌دار این است که ریشش را رنگ کرده و لباسش را خوشبو کند ، و سزاوار زن روزه‌دار این است که موى سرش را شانه کرده و لباسش را خوشبو کند.(الخصال ، ص ۶۱)
—————————————–۷۵٫ از پدرم شنیدم که پیامبر خدا فرموده است : هر کس در قضاى حاجت برادر دینى خود کوشش کند ، مانند این است که نه هزار سال خدا را عبادت کرده باشد در حالى که روزها روزه و شبها مشغول عبادت باشد.(الفقیه ، ج ۲ ، ص ۱۸۹)
—————————————–۷۶٫ زکات دادن هرگز موجب کم شدن مال نمى‌شود.(دعائم الاسلام ، ج ۱ ، ص ۲۴۶ – ۲۶۴)
—————————————–۷۷٫از پروردگارم شرم مى‌کنم از اینکه ملاقات کنم او را و حال آنکه من پیاده به زیارت خانه او نرفته باشم.(حلیه الاولیاء ، ج ۲ ، ص ۳۷)
—————————————–۷۸٫ به حضرت عرض شد چرا شما هرگز نیازمندى را ناامید بر نمى‌گردانید، اگر چه سوار بر شتر باشید ؟ فرمود : خود من هم محتاج و نیازمند درگاه خداوند هستم و دوست دارم که خداوند مرا محروم نگرداند و شرم دارم در حالى که نیازمند هستم ، نیازمندان را ناامید کنم.عادت خداوند این است که نعمتهایش را بر من ارزانى بدارد و عادت من هم این است که نعمتهایش را به بندگانش عطا کنم ، و مى‌ترسم که اگر از این عادت خود دست بردارم خداوند هم دست از عادت خود بردارد .(نور الابصار ، ص ۱۲۳ – کنز المدفون ، ص ۴۳۴)
—————————————–۷۹٫ وقتى یکى از شما دوستش را ملاقات مى‌کند ، باید جاى نور در پیشانى او را ببوسد.(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۰)
—————————————–۸۰٫ آنکس که مرگش فرا رسیده ، مهلت مى‌طلبد تا گذشته را جبران کند و آنکس که مرگش فرا نرسیده و براى عمل صالح فرصت دارد ، امروز و فردا مى‌کند.(تحف العقول ، ص ۲۳۶)
—————————————–۸۱٫اى کسانى که اهل خوشگذرانى و لذات دنیا هستید ، بدانید که این لذات باقى ماندنى نیست ، و مغرور شدن به سایه‌اى که زوال پذیر است ، حماقت است.(اعلام الدین ، ص ۲۴۱)
—————————————–۸۲٫ بیشترین عفو و بخشش کریم وقتى است که خطاکار نتواند براى خطاى خود عذرى بیاورد.(اعلام الدین ، ص ۲۹۷)
—————————————–۸۳٫ کسى که خدا را بشناسد ، او را دوست مى‌دارد و کسى که دنیا را بشناسد ، در آن زهد مى‌ورزد . و شخص مؤمن عمل لهو و بیهوده انجام نمى‌دهد مگر وقتى که غافل مى‌شود ، و هنگامى که متوجه کار بیهوده خود شد ، محزون مى‌گردد.(تنبیه الخواطر و نزهه النواطر ( مجموعه ورام ) ، ج ۱ ، ص ۵۲)
—————————————–۸۴٫ کسى که بندگى خدا کند ، خداوند همه چیز را بنده او مى‌کند.(تنبیه الخواطر و نزهه النواطر ( مجموعه ورام ) ، ج ۲ ، ص ۱۰۸)
—————————————–۸۵٫ کسى که کارهاى نیک خود را مى‌شمارد ، احسان و کرامتش را از بین مى‌برد .(بحار الانوار ، ج ۷۴ ، ص ۴۱۷)
—————————————–۸۶٫از آن حضرت در باره سکوت سؤال شد ، فرمود : سکوت پرده نادانى و زینت آبرو و عزت است و کسى که سکوت مى‌کند راحت و آسوده ، و همنشین او در امان است .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۱)
—————————————–۸۷٫ مردى از امام حسن ( ع ) درخواست راهنمایى کرد . امام ( ع ) به او فرمودند :مرا ستایش نکن که نسبت به خودم از شما آشناترم ، و دروغگو هم نشمار که نظر دروغگو بى‌ارزش است ، و نزد من غیبت هیچ کس را نکن .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۰۹)
—————————————–۸۸٫ اى پسر آدم از اعمال حرام دورى کن تا شخص عابدى باشى ، و به آنچه خداوند روزى تو کرده خوشنود و راضى باش تا بى‌نیاز باشى ، و حق همسایگى را در باره همسایه‌ات مراعات کن تا مسلمان باشى ، و آنچنان با مردم رفتار کن که دوست دارى با تو رفتار شود تا شخص عادلى باشى .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۲)
—————————————–۸۹٫ از آن حضرت سؤال شد زندگى چه کسى از همه بهتر است ؟ فرمود : کسى که مردم را در زندگى خود شریک کند.(تاریخ یعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
—————————————–۹۰٫ دست نیافتن به نیازمندیها بهتر از درخواست آن از نااهلان است .(تاریخ یعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
—————————————–۹۱٫ بداخلاقى بدتر از بلا و مصیبت است .(تاریخ یعقوبى ، ج ۲ ، ص ۲۱۵)
—————————————–۹۲٫ اى اهل کوفه بدانید که صبر و شکیبایى زینت است ، و وفاى به عهد جوانمردى است ، و عجله و شتابزدگى کم‌خردى است ، و کم‌خردى ضعف است ، و همنشینى با فرومایگان موجب ننگ و رسوایى است ، و رفت و آمد با هرزگان و گناهکاران موجب شک و بدگمانى است.(ترجمه الامام الحسن ، ص ۱۶۷)
—————————————-۹۳٫ما تجربه کردیم و تجربه کنندگان نیز تجربه کردند ، ولى چیزى مفیدتر از وجود صبر و پرضررتر از نبود صبر ندیدیم . با صبر همه امور اصلاح مى‌شود و چیزى جاى آن را نمى‌گیرد .(شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحدید ، ج ۱ ، ص ۳۱۹)
—————————————–۹۴٫ هیچ حقى که باطلى در آن نباشد مانند مرگ ندیدم که شبیه‌تر باشد به باطلى که حقى در آن نیست.(شرح نهج البلاغه ، ابن ابى الحدید ، ج ۱۸ ، ص ۳۱۱)
—————————————–۹۵٫ امام حسن مجتبى – علیه السلام – به هنگام ورود به مسجد سر را به طرف آسمان بلند مى‌کرد و مى‌فرمود : پروردگارا ! مهمان تو جلو درب خانه‌ات ایستاده است.اى نیکوکار ! بنده گناهکار و بدرفتار به درگاهت شتافته ، از زشتى‌هایى که مرتکب شده به خاطر زیبایى‌هایى که در نزد توست درگذر ، اى بخشنده و کریم .
بحار الانوار ، ج ۴۳ ، ص ۳۳۹
—————————————–۹۶٫ دوازده چیز از آداب غذا خوردن بوده و بر هر مسلمانى لازم است که از آنها اطلاع داشته باشد ، چهار چیز آن واجب ، و چهار چیز دیگر سنت ، و چهار مورد باقى‌مانده از ادب و اخلاق است . اما چهار امر لازم : شناسایى منعم ، خشنود بودن به آنچه روزى گردیده ، نام خدا را بر زبان جارى کردن و شکرگزارى در برابر نعمتى که عطا شده است .
و چهار امرى که سنت است : وضو گرفتن پیش از شروع به غذا ، نشستن بر طرف چپ ، غذا خوردن با سه انگشت و لیسیدن انگشتان مى‌باشد . و چهار امرى که از آداب و اخلاق است : خوردن از غذاهاى جلوى خودش ، کوچک برداشتن لقمه ، خوب جویدن غذا و کم نگاه کردن به صورت دیگران مى‌باشد .(من لا یحضره الفقیه ، ج ۳ ، ص ۲۲۷ ، ح ۳۸)
—————————————–۹۷ . شوخى کردن حرمت و احترام را از بین مى‌برد .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۳)
—————————————–۹۸٫ کار نیک آن است که در انجامش درنگ نشود ، و بعد از انجام آن منت نگذارند .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
—————————————–۹۹٫ قدر نعمتهاى پروردگار تا موقعى که پابرجاست مجهول و ناشناخته است ، و زمانى شناخته مى‌شود که از دست رفته باشد .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۱۱۵)
—————————————–۱۰۰٫ کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى‌کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.(کافى ، ج۲ ، ص۶۲ )
منبع:aviny.com
در ادامه بخوانید۱۰ حدیث زیبا در مورد برکت در زندگی۲۰حدیث از امام حسین (ع)احادیثی در باب توسل به قرآن آخرین وصیت علی (ع) چه بود؟ احادیث نماز ۲۵ حدیث درباره دروغ و دروغگو
