عفونت ادراري زنان از تشخيص تا درمان

عفونت ادراري زنان از تشخيص تا درمان



عفونت ادراري زنان از تشخيص تا درمان

مجموعه: بهداشت بانوان

 
نظافت آن هم به خوبي انجام نمي شود، پس تمامی مان در معرض اين آلودگي و عفونت هستيم. اين سؤال و سؤال هايي از اين قبيل در مورد عفونت ادراري را با دکتر آتوسا شاداب، متخصص اورولوژي و استاديار دانشگاه ازاد اسلامي مطرح کردايم و حاصل سؤال هاي من و جواب هاي ايشان، شد اين گفتگو.
به چه دلیل عفونت هاي ادراری در خانم ها شايع ترند؟اما در زمان نوزادي آنقدر فرقي نمي کند ولي از 3 سالگي به بعد، اين ميزان در خانم ها افزايش پيدا مي کند و چند علل مهم در اين زمينه موجود است که مهمترينش، آناتومي ناحيه ادراری و تناسلی خانم هاست. طول مجراي ادرار در خانم ها خيلي کوتاه تر از آقايان است و همين امر، عفونت هاي ادراری را که عمدتاً بالارونده هستند، افزايش مي دهد.
 
علل دوم، نزديک بودن مقعد و واژن به مجراي ادرار است بنابراين يکي از عواملي که باعث عفونت هاي ادراري در خانم ها مي شود تماس جنسي است. در هر تماس، حجم بسيار زيادي ميکروب وارد مجراي ادرار مي شود که درصورتی که خانم به موقع و بعد از تماس جنسي ادرار نکند يا حجم مايعاتي که استفاده مي کند کم باشد، به عفونت ادراري ابتلا خواهدشد. عامل ديگر، قطع و وصل جريان ادرار موقع ادرار کردن است. بعضي ها به اشتباه فکر میکنند اين کار برای تقويت عضلات ناحيه لگن مفيد است؛ در حالی که قطع کردن جريان ادرار باعث ايجاد خلأ يا مکش در آن ناحيه شده و اين خلأ تمام ميکروب های بيماری زای اطراف مقعد و واژن را به داخل مجرای ادرار می کشاند و باعث ايجاد عفونت ادراری می شود. عدم رعايت بهداشت نيز علل ديگر است. با رعايت بهداشت به راحتي مي توان از بسياری از عفونت های ادراری پيشگيری کرد.مهم ترين نکته اين است که موقع شست وشو و طهارت و حتی خشکاندن، دست يا دستمالی که به ناحيه مقعد کشيده مي شود، به طرف جلو نيايد. بنابراين با شستشو از جلو به طرف عقب می توان از عفونت ها پيشگيری کرد. همچنين عوض نکردن لباس زير بطور منظم و وجود رطوبت و نم در آن باعث ايجاد کلوني هاي ميکروبي و قارچي در لباس زير می شود. سعی کنيد لباس زيرتان هميشه خشک باشد.
 
اما برخی ميکروب ها به اسم لاکتوباسيل هم در اين ناحيه هستند که در نزدیکی واژن زندگی مي کنند و محيط اطراف واژن و مجرای ادرار را اسيدی و اين منطقه را برای رشد باکتری ها نامطلوب می کنند. حال درصورتی که به هر دليل اين لاکتوباسيل ها از بين بروند، اسيديته منطقه به هم می خورد و جهت رشد ساير باکتری ها مطلوب می شود.چه عللی امکان دارد لاکتو باسيل ها را از بين ببرد؟اولين علتش يائسگی است. با توجه به اینکه در زمان يائسگی، سيستم هورمونی قطع می شود لاکتوباسيل ها می ميرند. علل دوم استفاده از شوينده ها مثل شامپو، صابون، ماده های خوشبوکننده و… است. نشستن در تشت آب همراه با جوش شيرين، نمک، بتادين و… نيز بدون تجويز پزشک متخصص باعث از بين رفتن سد محافظتی اين منطقه می شود.با مشاهده چه علايمی می توان به عفونت ادراری پی برد؟اولين نشان عفونت ادراری، حس ناراحتی موقع ادرار کردن است. اين حس مي تواند خود را بصورت سوزش، قلقلک مجرای ادرار، درد در انتهای ادرار کردن و درد در ناحيه استخوان عانه يا زير شکم نشان دهد. نشان های ديگر شامل تکرار ادرار همراه با درد، ادرار بدبو، تغيير رنگ ادرار به طرف تيره يا رنگ چای و وجود خون واضح در ادرار همراه با دفع لخته است. در مواردی که عفونت ادرار به سمت کليه ها کشيده شود، به اين علايم، تب و درد پهلو هم اضافه می شود.باوجود تمامی اين علائم دردناک، باز هم امکان دارد فردی به پزشک مراجعه نکند؛ تا جايی که عفونت به کليه ها برسد؟!آری! گاهي وقت ها ممکن است شرايطي پيش بيايد که دسترسي به پزشک وجود نداشته باشد. در اين صورت، اولا استفاده سرخود آنتي بيوتيک را به هيچ وجه توصيه نمي کنيم. بيمار بايد تا آن جا که قابلیت دارد از مايعات زیاد استفاده کند؛ تا جايی که رنگ ادرار شفاف شود. اين کار، بهترين شروع براي بهبود عفونت هاي ادراري است زيرا باعث می شود ميزان دفع افزايش يافته و ميكروب های بيشتری دفع شوند.
 
درصورتی که عفونت ادرار محدود به مجاری تحتانی ادراری باشد، حتی ممکن است بدون درمان هم خوب شود ولی درصورتی که عفونت به سيستم ادراری فوقانی کشيده شود، نياز به اقدام درمانی و مداخله پزشکی دارد.با توجه به اين مسئله که شيوع اين عفونت در زنان بالاتر است، ابتلا به آن تا چه حدی مسئله ساز نيست؟عفونت ادراری تا 3 بار در سال در خانم های سالم طبيعی است؛ يعنی درصورتی که خانمی تجربه 3 بار عفونت ادراری را در سال داشته باشد، صرفا به يک بار آزمايش ادرار و درمان آنتی بيوتيکی مناسب نياز دارد و نه بيشتر؛ ولي درصورتی که عفونت بيشتر از 3 بار در سال رخ بدهد، نياز به درمان جدی پيدا می کند.
خيلي ها تا زمانی که علامت دارند آنتی بيوتيک هايشان را استفاده می کنند و بعد از رفع علايم، آن ها را قطع مي کنند. اين کار چه خطری امکان دارد داشته باشد؟هدف ما در بهبود اين است که بيمار با داروی کم درمان شود. در بررسی ها ديده شده که درصورتی که بيمار يک هفته دارو بخورد هيچ فرقي نمي کند با زمانی که 5 روز يا 3 روز دارو می خورد بنابراين امروزه توصيه میشود براي يک عفونت ادراری ساده از برنامه آنتی بيوتيکی 3 روزه استفاده شود و بيش از آن ادامه نداشته باشد؛ مگر آنکه بيمار علامت دار باشد. بنابراين درصورتی که علايم بيماری بعد از 48 ساعت بهبود پيدا نکرد نياز به بررسی دوباره است. 3 روز دارو خوردن هم فکر نمی کنم براي کسي دشوار باشد.
 
منبع: سلامت ایران


آنچه بانوان باید بدانند5توصیه مهم در دوران قاعدگینشانه های سرطان سینه چیست؟دردهايي که زنان به زبان نمي‌آورندراه های پیشگیری از سرطان سینه سوالات درباره عادت ماهیانهنبرد با یائسگی، با مصرف میوه و سبزی