غزل شاکری چگونه بازیگر شد؟

غزل شاکری چگونه بازیگر شد؟



غزل شاکری چگونه بازیگر شد؟

مجموعه: دنیای بازیگران

غزل شاکری متولد ۲۲ اسفند ۱۳۵۷ در تهران است

نام و نام خانوادگی
 غزل شاکری

 زمینه فعالیت   
سینما

تولد   
  ۱۳۵۷

ملیت   
  ایرانی

پیشه    
 بازیگر، طراح صحنه و لباس ،خواننده

 
 غزل شاکری یک بازیگر و طراح صحنه و لباس ایرانی است. غزل شاکری حضور خویش را در سینما از سال ۱۳۶۶ با فیلم ماهی کارگردانی کامبوزیا پرتوی آغاز کرد.
بیوگرافی غزل شاکری
غزل شاکری متولد ۲۲ اسفند ۱۳۵۷ در تهران، بازیگر و طراح است فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی طراحی صنعتی است و در حال حاضر مشغول انجام طراحی صحنه، طراحی داخلی، آواز و موسیقی و البته بعضی اوقات، بازیگری است غزال شاکری دختری فرشته طائرپور تهیه‌ کننده، مدیر تولید، مجری طرح و فیلم‌نامه‌ نویس است.
غزل شاکری حضور خویش را در سینما از سال ۱۳۶۶ با فیلم ماهی کارگردانی کامبوزیا پرتوی آغاز کرد. او بیشتر به خاطر بازی در نقش گلنار در فیلمی به همین نام شناخته می‌شود. غزل شاکری این فیلم را در ده سالگی خود بازی کرده‌است.
 
از جمله سوابق هنری غزل شاکری می‌توان به ایفای نقش در فیلم‌هایی نظیر «ماهی»(کامبوزیا پرتوی، ۱۳۶۶)، «گلنار»(کامبوزیا پرتوی، ۱۳۶۷)، «وقتی همه خواب بودند» (فریدون حسن پور، ۱۳۸۴)« آینه روبه رو» ( نگار آذربایجانی ) و طراحی صحنه و لباس فیلم‌ «وقتی همه خواب بودند» و «آینه‌ روبرو» است. غزل شاکری با درخشش سریال شهرزاد (حسن فتحی) موفقیت سال‌ پیشین خود را مجدداً تکرار کرد.
 
از فعالیت موسیقیایی غزل شاکری می‌توان به بازخوانی تصنیف حدیث آشنایی اثر حبیب الله بدیعی و با خوانندگی زنده یاد پوران و تک خوانی ریتمیک با عنوان قلک اشاره کرد.
 
 غزل شاکری یک بازیگر و طراح صحنه و لباس ایرانی است
  
غزل شاکری چگونه به شهرت رسید؟
گفتگو با غزل شاکری
شعرهایش، دستمال آبی و کلوچه هایش و… برای خیلی ها هنوز هم پر از خاطرات شیرین و ماندگار است. حالا چند سال از آن سال ها گذشته اما باز هم اگر گلنار را پخش کنند پای ثابت تماشای آن خواهیم بود. گلنار قصه آن سال ها الان برای خودش خانمی شده است. غزل شاکری، دختر ۱۰ ساله ای که بعد از خواندن طراحی صنعتی، مشغول انجام طراحی صحنه، طراحی داخلی، آواز و موسیقی و بعضی اوقات هم بازیگری است. با این حال باز هم به بهانه گلنار بودنش به سراغش رفتیم تا بار دیگر ما را ببرد به آن سال دور و خاطرات را هم برای خودش و هم برای ما تازه کند.چه شد که برای نقش اول فیلم سینمایی گلنار انتخاب شدی؟آقای پرتوی سر یکی دو پروژه با خانم طائرپور، مادرم همکاری داشت. در یک بخش فیلم «ماهی» هم برای آقای پرتوی بازی کردم. من از همان ابتدا که ایشان فیلمنامه گلنار را می نوشت در کنارش بودم و بعد از آن متوجه شدم من را برای نقش گلنار انتخاب کرده است. در ابتدا خانواده چندان موافق نبودند اما به هر حال ماجرا طوری پیش رفت که من تبدیل به گلنار قصه شدم.تو در خانواده ای هنرمند بزرگ شده ای. خودت چقدر به بازیگری علاقمند بودی؟فضای سینما، فضای جذابی است و وقتی به من پیشنهاد بازیگری داده شد خیلی خوشحال شدم. اما در آن سن (۱۰ سالگی) آدم نمی داند دقیقا چه چیزی می خواهد. برای من آن زمان فضا جذاب و خوشایند بود؛ همین.در آن زمان ها هیچ وقت با مادرت درباره این موضوع که دوست داری در آینده بازیگر یا نویسنده شوی حرف نزدی؟من ۱۰ سالم بود. این سن خیلی سن زیادی نیست که بخواهم درباره این موضوع به شکل جدی با خانواده ام صحبت کنم. ولی در کل این حرفه را دوست داشتم. مثلا در مدرسه تئاتر بازی می کردیم. انشاهایم همیشه خوب بود و دوست داشتم. اما اینکه من تصمیم گیرنده باشم که می خواهم این نقش را بازی کم؛ خیر در جریان نبودم و بزرگ ترها خودشان بریده و دوخته بودند. ولی طوری نبود که وقتی به من گفتند بازی کن دوست نداشته باشم. خیلی هم دوست داشتم و استقبال کردم.زمانی که می خواستی مقابل دوربین بازیکنی تصورت درباه بازی و بازیگری تغییر نکرد؟ یا قبل از آن هم به واسطه مادرت با بازیگری آشنا بودی؟من تا حدی با سینما آشنا بودم و پشت صحنه یکسر کارها حضور داشتم. واقعیت این است وقتی به عنوان بازیگر جلوی دوربین می روی خیلی چیزها برایت تازه است. ضمن اینکه در عالم بچگی بیشتر از اینکه تو بازی کنی ازت بازی می گیرند. در بچگی این تیم است که می تواند از تو بازی بگیرد. آنقدر سکانس ها خرد شده هستند که بازیگر کودک قدرت تشخیص و حفظ کردن تداوم این سکانس ها را ندارد و برای همین بار آن بر دوش کارگردان است.
   
غزل شاکری حضور خویش را در سینما از سال ۱۳۶۶ با فیلم ماهی کارگردانی کامبوزیا پرتوی آغاز کرد.
  برای بار اول که گلنار را دیدی چه حسی داشتی؟زمانی که برای بار اول تصویر خودم را در مقابل دوربین دیدم برایم خیلی عجیب بود. نمی دانستم دوست دارم یا نه و حتی قایم می شدم. اما الان که فیلم را می بینم آن را دوست دارم. یعنی به عنوان بیننده دوست دارم و به این فکر نمی کنم که من الان گلنار فیلم هستم. وقتی خودم گلنار را مونتاژ شده، دوبله شده و با موسیقی دیدم، نمی توان بگویم که کم تر از بقیه تحت تاثیر قرار گرفتم. من هم مثل بقیه بچه ها درگیر داستان شده بودم. حتی وقتی فیلم را برای اولین بار دیدم و در پایان فیلم، جمله خداحافظی گلنار و خانم خرسه را شنیدم، خیلی ناراحت شدم و گریه کردم.تا الان چند بار فیلم گلنار را دیده ای؟خیلی زیاد. آن زمان هرکس می خواست فیلم گلنار را ببیند من با او می رفتم. ولی سال ها بود ندیده بودم و الان که یک خواهرزاده کوچک دارم به بهانه او فیلم را دوباره می بینم.از گلنار بعد از گذشت  چند سال چه خاطراتی به یاد داری؟بیشتر از خاطره دوران فیلمبرداری، خاطره هایی بعد از نمایش فیلم به یادم مانده… آدم بزرگ با وجود همه جدیت شان وقتی مرا می دیدند و می شناختند، شروع می کردند به خواندن آواز خاله قورباغه یا آقاخرسه! خاطرات زیادی مثل پاره شدن دامن بلند و چین دار، از درخت بالا رفتن، گردو چیدن، کنار رودخانه با قلاب ماهی گرفتن و… دارم.چیزی هم از دوران به یادگاری داری؟لباس گلنار و دستمال آبی و عروسک ها (به جز آن ها که در موزه سینما هستند) در دفترخانه ادبیات نگهداری می شوند… من هم به جز چند قاب شده در اتاقم، ضبط صوتی را که به عنوان دستمزد گرفته بودم و چند وقت پیش آن را به دختری هم سن همان روز خودم هدیه دادم چیز دیگری ندارم.  

غزل شاکری بیشتر به خاطر بازی در نقش گلنار در فیلمی به همین نام شناخته می‌شود
  مردم در خیابان تو را می شناسند؟در یک دوره ای دیگر کسی مرا نمی شناخت. اما الان گاهی من را می شناسند. فکر می کنم یک نسلی بچه هایشان دارند این فیلم را می بینند و برای همین وقتی من را می بینند می شناسند. البته آدم باهوش آن هم در موقعیت خیلی عجیب و غریبی ناگهان می گویند من همان گلنارم. آن هم به این خاطر که فرزندشان به تازگی آن فیلم را دیده است. مثلا یکجا می روم آب میوه بخورم کسی که دارد آب میوه می گیرد سرش را بالا می گیرد و می گوید شما گلنار هستید؟ یا صندوق دار یک فروشگاه یا یک نفر در راهروی بیمارستان و… مکان هایی که اتفاقا آدم ها خیلی حضور ذهن ندارند این اتفاق می افتد.بازیگرهایی که در دوران کودکی در فیلم ماندگار بازی کردند به ویژه در دوره تو زیاد بودند اما اغلب وقتی بزرگ شدند نتوانستند در این عرصه موفق باشند یا اصلا دوباره در تصویر حضور داشته باشند به نظرت دلیلش چیست؟برای اینکه در دوران کودکی؛ نویسنده، کارگردان و تیم فیلم ساز هستند که کسی را براساس فیلمنامه و کاراکتری که دارد انتخاب می کنند و الزاما آن کودک بازیگری را انتخاب نکرده است. بعد هم اینکه تجربه بازی یک بخش است و اینکه بخواهی آن را ادامه بدهی و واقعا بازیگر باشی یک بخش دیگر. برای خود من اینطور شد که بعد از بازی در فیلم گلنار آنقدر شناخته شده بودم که حتی اذیت می شدم.برای همین دوره ا بازی و بازیگری فاصله گرفتم. الان بعد از چند سال با انتخاب خودم دوباره برگشتم. البته پرکار نیستم و قبل از انتخاب به این فکر می کنم که کار می تواند برایم ویژه باشد یا اینکه بهترجبه اش می ارزد؟ یکسر دوستانم که در کودکی بازی کردند شاید فقط برای همان نقش مناسب بودند و بعدها زیاد مناسب بازیگری نبودند یا موقعیتش را نداشتند یا اصلا پیگیری و پشتکار برای ادامه دادن نداشتند. اما بر می گردم به همان حرف قبلم که این بازیگر کودک، انتخاب شده بودند برای همان نقش و خودشان بازیگری را انتخاب نکردند.بین بازیگرهایی که هم دوره تو در کودکی شان نقش داشته اند بازی کدام را دوست داشتی؟یادم هست علی کوچولو را خیلی دوست داشتم. بازیگر فیلم پاتال و آرزو کوچک و پسری را هم که در مدرسه پیرمردها بازی می کرد دوست داشتم. در عالم بچگی وقتی فیلمی موفق می شود آدم دوست دارد جای شخصیت محبوب آن باشد. حتی فرقی نمی کند آن فیلم ایرانی است یا خارجی.
 
در حال حاضر مشغول چه کارهایی هستی؟من مهندسی طراحی صنعتی خوانده ام و کارم طراحی داخلی و طراحی صحنه است. گاهی هم بازی می کنم و در زمینه موسیقی هم در بخش آواز آن فعالیت دارم. هم چنین روی یکسری پروژه شخصی ام کار می کنم و می نویسم طراحی هم می کنم و با یکسر مستندسازان نیز همکاری دارم.  
 
غزل شاکری

غزل شاکری
   
غزل شاکری
    
اینستاگرام غزل شاکری
    
غزل شاکری
    
ها از غزل شاکری
    
غزل شاکری

 
گردآوری:بخش بازیگران بیتوته
 
منابع:
مجله آهنگ ایده آل
ویکی پدیا


دیگر مطالب…غزل شاکری وارد آکواریوم می‌شود بازیگر زن جوان سریال شهرزاد در مسابقات یورو ۲۰۱۶بازیگران غایب جشنواره فیلم فجر ۹۶فرزندان هنرمند از مادران هنرمند می‌گویند تصاویرنسبت یک بازیگر زن با دکتر مصدق/ غزل شاکری: پسرها برای دیدنم جلوی در مدرسه می‌ایستادند