ما ز یاران چشم یاری داشتیم (حافظ)
ما ز یاران چشم یاری داشتیم (حافظ)
مجموعه: شعر و ترانه
شعر زیبای حافظ شیرازی
خواجه شمس‌الدین محمد شیرازی متخلص به “حافظ”، غزلسرای بزرگ و از خداوندان شعر و ادب پارسی است. وی حدود سال ۷۲۶ هجری قمری در شیراز متولد شد. دیوان اشعار او شامل غزلیات، چند قصیده، چند مثنوی، قطعات و رباعیات است. وی به سال ۷۹۲ هجری قمری در شیراز درگذشت. آرامگاه او در حافظیهٔ شیراز زیارتگاه صاحبنظران و عاشقان شعر و ادب پارسی است.
ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم
تا درخت دوستی بر کی دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم
گفت و گو آیین درویشی نبود
ور نه با تو ماجراها داشتیم
شیوهٔ چشمت فریب جنگ داشت
ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم
گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتیم
نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرونگذاشتیم
گفت خود دادی به ما دل حافظا
ما محصل بر کسی نگماشتیم
گردآوری:بخش فرهنگ و هنر بیتوته
گلچینی از شعر و ترانه هانگرشى بر دلایل انطباق الگویى حافظ بر سهراباشعار زیبای عید نوروز (۳) خصوصیّات شعر حافظشعر برای روز اول مهر (محمدعلی حریری) شعر زیبای پارینه (مهدی اخوان ثالث)شعر فروغ فرخزاد/شب و هوس
