معرفی رشته جیت کان دو

معرفی رشته جیت کان دو



معرفی رشته جیت کان دو

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

آموزش تمرینات ورزشهای رزمی جیت کان دو

 
جیت کان دو( Jeet KunDo) را به دلیل سبک عجیبش می شناسند. سابقه این شیوه در هنرهای رزمی طولانی مدت است و هنری که در مرحله های گوناگون مبارزات به وسیله بروس لی، اژدهای افسانه ای هنرهای رزمی پایه ریزی گردید.
جیت کان دو( به چینی:截拳道) یکی از سبک های امروزی هنرهای رزمی است که به وسیله بروس لی، رزمی کار و هنرپیشه مشهور سینما بنیان گزاری شد. این سبک یکی از سبک های بی همتای چینی است که مسابقات آن به انواع گوناگون مثل ووشوساندا، ووشوتالو، دفاع شخصی و شکستن اجسام برگزار میشود .
  
پایه و بیش تر روش های جیت کان دو طبق سبک وینگ چون طراحی شده است، به دلیل آن که بروس لی تمرین های کلاسیک رزمی خود را از نوجوانی در هنگ کنگ زیر نظر استاد ایپ من استاد بزرگ این سبک انجام داده بود.
 
فوت و فن وینگ چون در جیت کان دو به شکلی تغییر یافته اند که کاربردی تر باشند و استفاده از سلاح های سرد هم در آن بسیار گسترده تر است. بسیاری از ضربات و حرکات دیگر هنرهای رزمی به آن اضافه شده اند، به طوریکه بعضی جیت کان دو را نخستین رشته و الگوی هنرهای رزمی ترکیبی میدانند .
 
شیوه استفاده از سلاح های سرد در جیت کان دو بر پایه هنرهای رزمی« دان اینوسانتو» است که بروس لی با اموزش آن و پیدا کردن اشکالات اساسی در فنون این استاد رزمی آن را به نحوه ای با قابلیت کاربردی تبدیل و برای دفاع و حمله تغییرات اساسی زیادی داده است، ولی بروس لی اعتقاد به هنر رزمی با استقاده از ضربات دست و پا داشت که از همین رو در گفته ای از ایشان نقل شده :« چنانچه انسانی با چهار دست و چهار پا به دنیا آمد میتوان گفت که ضربات به صورت پیچیده ای قابل تولید است، بدین ترتیب تا زمانیکه  اینگونه نشده فنون کاربردی و اساسی به همین شکل خواهد بود، و بروس لی این هنر رزمی را با اسم جیت کان دو و بدون پیشوند و پسوند نامگذاری کرد».
 
این رشته گاهی جان فان جیت کان دو هم نامیده می شود؛ ولی به نظر خود بروس جیت کان دو هر فرد جیت کان دو خود اوست،( شبیه نظریه استاد ایپ من در وینگ چون) پس کلمه جان فان را از آغاز جیت کان دو حذف نمود.
 

معرفی رشته جیت کان دو

 
درجات جیت کان دو
در جیت کان دو ترتیب کمر بند ها( شالبند ها) به این ترتیب است:
سفید_ رنگ زرد_ نارنجی_ رنگ سبز_ آبی_ بنفش_ قهوه ای_ قرمز_ سیاه. هنگامی که به کمر بند رنگ سیاه رسیدید این کمربند به ۹دان تقسیم میشود . از دان ۱ تا ۹
 
لقب های رزمی کاران هم همراه با کمر بندها و درجات تغییر میکند .
 
نخستین لقب توسان ۲_ دای تو ۳_ سی هینگ ۴_ دای سی هینگ ۵_ پو تینگ ۶_ استاد ۷_ سی فو ۸_ دای سی فو ۹_ سی جو
 
در باشگاه و در حال تمرین ها نیز رزمی کاران، باید یک دیگر را به این اسم ها صدا بزنند.
 
درجهٔ سی جو درجه ای است که تنها به اختراع کننده جیت کان دو یعنی سی جو بروس لی گفته میشود .
 
جیت کان دو و وینگ چون با هم چه اختلاف هایی دارند؟ 
من جمله تغییرات اساسی که بروس لی در سیستم چی سائو وینگ چون انجام داد روش ایستادن در حین انجام چی سائو بود. در وینگ چون پاها روبروی هم قرار خواهند گرفت و به اندازه عرض شانه ها از هم جدا خواهند شد. همچنین پاشنه ها به طرف داخل قرار خواهند گرفت. از دیدگاه بروس لی این روش ایستادن منجر به کندی و سنگینی حرکت بدن میشد و همچنین قسمت زیادی از بدن در معرض ضربه رقیب قرار می گرفت، به همین جهت در جیت کان دو، چی سائو با پای راست و یا چپرو به جلو ایستاده و پاشنه پای عقب بالا خواهد ماند.
 
ازجمله دیگر تغییرات ایجاد شده به وسیله بروس لی دی جیت کان دو این بود که برعکس وینگ چون، ضربات دست به سبک بوکسورها انجام میشد .
 

اصول و تکنیکهای جیت کان دو

 
ابداع سبک جیت کان دو
پس از سفر بروس لی از هنگ کنگ و عدم دسترسی به استاد ییپ من، وی به فکر ایجاد روشی رزمی افتاد. ایده جیت کان دو در سال ۱۹۶۵ در ذهن بروس لی متولد شد. مبارزه با وان جک مان تأثیر به سزایی بر فلسفه مبارزه بروس لی گذاشت. با آن که بروس حریفش را به نحوه فجیعی شکست داد، ولی معتقد بود که آن مبارزه بیش تر از حد معمول طول کشیده و وی نتوانسته است ان طور که انتظار دارد از تکنیکهای وینگ چون استفاده کند، بعلاوه وی دیگر نمی توانست به یادگیری و تکمیل هنر رزمی وینگ چون بپردازد چون فرسخها از استادش دور بود.
 
وی به سیستمی نیاز داشت تا به شکوفایی هرچه بیش تر داشته هایش بپردازد. به همین خاطر با تأکید بر« کاربردی بودن، انعطاف پذیری، سرعت و کارآمدی» به توسعهٔ سیستم جدیدی پرداخت. وی آغاز به استفاده از شیوه های اموزشی مختلفی کرد:بدنسازی برای افزایش قدرت، دویدن برای افزایش استواری، تمرین های کششی برای انعطاف پذیری و بسیاری از شیوه های دیگر که وی دائماً در حال منطبق کردن با سیستمش بود.
 
لی بر آنچه که« روش بی روشی» می نامید بسیار تأکید داشت. ایده ای که بیانگر آزادی از روشهای فرمالیته- همان سبکهای سنتی- بود. بروس لی حس میکرد سیستمی که وی« جان فان کونگ فو»( آموخته های بروس لی از هنرهای رزمی) نامیده است، محدود کننده است و به همین خاطر آن را به آنچه که با اسم جیت کان دو توصیفش کرد، تغییر شکل داد.
 
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته