معرفی ورزش بولینگ

معرفی ورزش بولینگ



معرفی ورزش بولینگ

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

بولینگ از آن ورزش‌هایی است که هم تفریح به حساب می‌آید و هم ورزش‎
بولینگ از آن ورزش‌هایی است که هم تفریح به حساب می‌آید و هم ورزش. از سال ۱۳۸۰ که فدراسیون بولینگ در ایران راه افتاد اوضاع برای بازیکنان حرفه‌ای بهتر شد.
تاریخچه بولینگ:
بولینگ در واقع از زمانهای قدیم به عنوان بازی در کشورهای مختلف وجود داشته و با مروری بر تاریخچه بولینگ متوجه خواهیم شد که بازی بولینگ در چه زمان و مکانی به یک ورزش رسمی تبدیل شده است.
 
بولینگ ابتدا به عنوان بازی ۵۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در مصر وجود داشته است. بازیهای بولینگ اولیه با سنگی گرد به جای توپ بولینگ، که از بین سه قطعه سنگ مرمر به ۹ سنگی که به شکل گنبد و به جای پین چیده شده بود، بصورت چرخشی پرتاب می شده است.
 
بازی بولینگ در دانمارک با پرتاب توپ گرد سنگی از فاصله ۶۰ پائی(حدود ۲۰ متر) به سمت هدفهای سنگی به جای پین انجام می گرفت. این همان ۶۰ پائی است که امروزه بعنوان اصل اول در بولینگ با ۱۰ پین نیز بکار می رود.
 
تاریخچه مسابقات بولینگ:
مسابقات بولینگ از قاره اروپا و کشورهای اسکاندیناوی شروع و بعدها توسط نویسنده ای به نام واشنگتن ایرویک در کتاب مشهور به سوی هدف در سال ۱۸۱۸ با شناختی از پینهای ساخت آمریکا به شکل کنونی به آمریکا کشیده شده است.
 
بولینگ در کشورهای مختلف با قوانین و تجهیزات اولیه متفاوتی انجام می شد و در واقع علت و زمان تبدیل ۹ پین برای بازی بولینگ در اروپا به ۱۰ پین در آمریکا، هنوز مشخص نیست. بولینگ در قرن ۱۹ شهرت بسیاری پیدا کرد و برای اولین بار در شهر باوری آمریکا انجمن ملی بولینگ تاسیس شد.
 
اصطلاحات بازی بولینگ
اسپلیت در بولینگ: دو دسته پین باقیمانده که با توپ بعدی نمی ریزد. حتما باید پین ۱ افتاده باشد تا اسپلیت محسوب شود.
 
اسپر:  پینهای آزاد و تکی که با پرتاب توپ بعدی می ریزد را در بولینگ اسپر می نامند.
 
استرایک:  زدن کل پینها با پرتاب اولین توپ در بولینگ استرایک نام دارد.
 
میس در بولینگ:  عدم موفقیت در زدن پینها در بازی بولینگ میس نامیده می شود.
 
تپ: تپ در بولینگ اصطلاحا جا ماندن یکی از پینهای سمت چپ که معمولا پین شماره ۷ یا ۱۰ است، می باشد.
 
واش در بولینگ: در بولینگ اوت شکست در گرفتن پین با توپ دوم و جاگذاری پین شماره ۱، واش نامیده می شود.
 
چاپ:  در ورزش بولینگ اگر با توپ دوم از یک فریم پینی را از بین چند پین باقیمانده بزنیم و باز هم پینی بماند یا اگر فقط یک پین باقی مانده بود و پس از توپ دوم هنوز همان یک پین بماند اصطلاحا چاپ نامیده می شود.
 
بولینگ و آشنایی با ابزار مورد نیاز آن
•توپ بولینگ 
 

ورزش بولینگ ‎
 
توپ: وزن توپ های بولینگ به پوند محاسبه می شود. به ظاهر رنگی توپ های بولینگ نگاه نکنید، حسابی سنگین هستند. از ۶ پوند تا ۱۶ پوند. هر پوند هم ۴۵۰ گرم است. با این حساب سبک ترین توپ بولینگ هم ۲کیلو و ۷۰۰ گرم وزن دارد. پس حواستان باشد که با دست ضعیف یا آسیب دیده نمی شود سراغ ورزش بولینگ رفت.
 
هر کسی برای انتخاب توپ بولینگ باید به دو نکته توجه کند، وزن توپ و اندازه جای انگشتان. باید توپ بولینگی را انتخاب کنید که از پس پرتاب کردنش بر بیایید. اندازه انگشتتان هم باید به این سه سوراخ روی توپ بولینگ بخورد تا با کنترل آن را بغلتانید. لایه رویی توپ بولینگ پلی اتیلن است. در مرکز توپ های بولینگ یک فرم استوانه شکل با جنسی شبیه گچ وجود دارد با تعدادی زا ئده که به چرخیدن توپ بولینگ کمک می کنند و جهت آن را هم تعیین می کنند.
 
به توپ های بولینگ معمولی و آماتور که بیش تر برای تفریح هستند، هاوس بال می گویند. که وقتی به یک سالن بولینگ می روید در اختیارتان می گذارند. قیمت این توپ های بولینگ حوالی ۱۵تا ۲۰ هزار تومان است. ماجرای توپ های حرفه ای بولینگ کمی فرق می کند. هر بازیکن بولینگ توپ شخصی خودش را دارد. و برای یک توپ حرفه ای بولینگ بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان هزینه می کنند.
 
● کفش بولینگ
 

بازی بولینگ‎
 
بولینگ کفش مخصوص خودش را دارد. یکی به خاطر اینکه کفش های معمولی روی لاین سر نمی خورند. بعد هم چون کفش های معمولی کف سالن بولینگ را کثیف می کنند و کیفیتش از بین می رود. بسته به اینکه چپ دست یا راست دست هستید کف یک لنگه از کفش های بولینگ یک کفی دارد تا روی لاین سر بخورید و پرتاب خوبی داشته باشید.
 
کفش های معمولی که در سالن های بولینگ هم بهتان می دهند ۱۵هزار تومان قیمت دارند. وقتی هم که برای بازی بولینگ می روید ۵۰۰ تومان هزینه اجاره کفش برای یک ساعت است.کفش های حرفه ای بولینگ، ۸۰ تا ۳۰۰ هزار تومان قیمت دارند. یک حسن این کفش های بولینگ این است که می شود کفی مخصوص آن را وقتی کهنه می شود عوض کرد و یک کفی چسبی جدید چسباند.
 
● پین بولینگ
 

پین بولینگ 
 
پین در بولینگ همان ۱۰ هدف چوبی است که در انتهای لاین می بینیم. جنس این پین ها ابتدا تمام چوب بود ولی بعدها به خاطر جلوگیری از شکستگی آن ها روی شان لایه ای از فایبرگلاس تعبیه کردند. طول پین های بولینگ ۲۵ سانتی متر است و ۱ کیلو و ۳۸۰ گرم وزن دارند. پین های بولینگ به صورت مثلثی و با فاصله ۲۰ سانتی متر از هم چیده می شوند. و همه امتیازات بسته به تعداد پینی دارد که شما در هر بار پرتاب در بولینگ می توانید بریزید.
 
● سالن بولینگ
 

سالن بولینگ 
 
سالن های بولینگ به طور میانگین ۱۰ لاین برای بازی دارند و روی هر لاین حداکثر ۴ نفر می توانند بولینگ بازی کنند. کف سالن بولینگ کاملا پارکت است. قسمت میانی لاین تا یک سوم انتهایی را، روغن می زنند تا توپ بولینگ سر بخورد. دو قسمت کناری لاین را هم کاتر یا اصطلاحا جوب می گویند که اگر توپ بولینگ وارد آن شود از قسمت اصلی خارج شده و دیگر به پین های بولینگ برخورد نمی کند.
 
این فلش هایی هم که کف لاین می بینید برای هدف گیری بهتر است. برای هر ساعت بازی بولینگ روی یک لاین ۲۰ تا ۲۶ هزار تومان باید هزینه کنید که بین تعداد نفرات تقسیم می شود.
 
اگر هم عضو یکی از مجموعه های ورزشی شوید، حق عضویت می پردازید و برای ساعت های بازی تخفیف می گیرید. فقط یادتان باشد که از قبل برای آخر هفته برنامه ریزی کنید و اگر می خواهید با انجام بولینگ خوش بگذرانید یک لاین رزرو کنید، چون خیلی از باشگاهها ی بولینگ شلوغ هستند.
 
● مانیتور سالن بولینگ
این مانیتورها که در سالن بولینگ می بینید، همان صفحه امتیاز است. و برای هر بار ضربه زدن با توپ بولینگ تعداد پین های ریخته شده، امتیازتان و سرعت توپی که پرتاب کردید را برایتان نشان می دهد. برای هر چهار نفری که در یک ردیف بازی می کنند، دو دوربین بالای لاین نصب شده است که این ها را محاسبه می کند.
 
● تیبل
تیبل یک ست کامل است، شامل دستگاهی که پین های بولینگ را می چیند، توپ ها را برمی گرداند و دستگاه دست خشک کن. وقتی که توپ بولینگ را پرتاب می کنید این دستگاه توپ های ریخته شده را جمع می کند و بعد از آن هم ۱۰ پین جدید برایتان می چیند.
 
توپ بولینگ را هم از زیر لاین به دستگاهی که کنارتان است برمی گرداند. در انتهای تیبل هم یک دستگاه با باد سرد تعبیه شده است تا وقتی هنگام بازی بولینگ دست تان عرق کرد با باد آن را خشک کنید.
 
این دستگاه هایی هم که می بینید پشت ماجراست. که توپ های بولینگ را جمع می کند و دوباره می چیند. دو نفر هم همیشه آنجا مراقب هستند که اگر دستگاه ها گیر کرد درست شان کنند.
 
▪ دستگاه سوراخ کردن توپ بولینگ:
 

بولینگ‎
 
وقتی بازی بولینگ حرفه ای می شود هرکسی توپ های خودش را دارد. توپ های حرفه ای بولینگ را که می خرند رویشان هیچ سوراخی ندارند. با این دستگاه و مته های مخصوصش که می بینید سه سوراخ به اندازه انگشت شصت و دو انگشت میانی روی توپ بولینگ ایجاد می کنند.
 
▪ ساک: ساک ورزشی و تجهیزات اضافه در بولینگ سلیقه ای است و هر کسی با توجه به بودجه اش هزینه می کند. برای ساکی مثل چیزی که در عکس می بینید باید بین ۱۰۰ تا ۳۰۰هزار می توان هزینه کرد. البته این ها جزو هزینه های ورزشکاران حرفه ای این رشته به حساب می آید.
 
▪ کیسه توپ بولینگ: کیسه توپ هم از آن تجهیزات ورزشکاران حرفه ای به حساب می آید و وقتی با یک توپتان می خواهید به سالن بروید دیگر لازم نیست تا ساک بزرگی را با خودتان حمل کنید.
 
کلودیوم: چون بولینگ با دست انجام می شود بیشترین آسیب را هم روی دست ها و انگشتان دارد. اول از همه اینکه ۳ انگشتی که با آن ها توپ بولینگ را می گیرید بعد از مدتی تغییر فرم می دهند و زخمی شدنشان هنگام بازی بولینگ کاملا طبیعی است.
 
برای اینکه آسیب و خراش های کوچک بازی بولینگ را متوقف نکند از مایعی لاک مانند به نام کلودیوم استفاده می کنند. باند کوچکی روی ناحیه زخمی می گذارند و بعد آن را روی باند می مالند تا روی زخم ها را بگیرد.
 
نگاهی اجمالی به بولینگ
 

توپ بولینگ ‎
 
توپ بولینگ را از روی ریل برگشت بردارید. توپ را با هر دو دست بردارید، بازو را خم کنید و به سمت مسیر ورودی بروید. بهتر است تا به مسیر ورودی نرسیده اید انگشتان را داخل سوراخهای توپ بولینگ فرو نبرید چون ممکن است مجبور شوید صبر کنید تا بازی بازیکن دیگری تمام شود. اینکار باعث خستگی یا عرق کردن غیر ضروری انگشتان بخصوص انگشت شصت می شود.
 
نشانه گیری در بولینگ
بدیهی است که در ورزش بولینگ نشانه گیری بسیار مهم است. اگر نتوانید با توپ بولینگ هدف را مشخص کنید توپ در جای درست به پینهای بولینگ اصابت نخواهد کرد.
 
بولینگ، زمان بندی و حفظ تعادل
در بولینگ مسیر ورودی به دو معنی بکار می رود :
قسمتی از مسیر اولیه قبل از فول لاین که می ایستید و توپ بولینگ را پرتاب می کنید. حرکات مشخصی است که در این مسیر انجام می دهید و توپ را می چرخانید تا به طرف پینها پرتاب کنید.
 
تعادل بدن در بولینگ
تعادل بدن در واقع یکی از مهمترین عوامل حساس و سرنوشت ساز در لحظه تحویل توپ بولینگ طی مسیر ورودی است. تنظیم تعادل برای جلوگیری از سقوط شما لازم است اما باعث عدم کارائی در سه هدف اصلی مسیر ورودی می شود:هدف اول تولید انرژی است که ضمن تنظِم مجدد تعادل در بازی انرژی هدر می رود و به توپ منتقل نمی شود.
 
هدف دوم هماهنگی حرکات پاندولی با قدمها است . تا زمانیکه توپ را رها می کنید باید این حرکات هماهنگ و موزون باشند. اگر دوباره تعادل بر قرار کنید حساسیت زمان بهم ریخته و برای انتقال انرژی به توپ مجبورید آن را زودتر یا دیرتر از موعد رها کنید که به پرتاب شما بستگی دارد.
 
هدف سوم نشانه گیری دقیق با توپ است . عدم تعادل و در واقع تغییر برای حفظ تعادل ممکن است شما را وادار کند متمایل شوید یا کلا باعث شود از مسیر منحرف شوید که در هر دو حالت شما را از نشانه گیری دقیق دور می کند و باعث می شود توپ بولینگ را از سمت راست یا چپ نقطه مورد نظرتان رها کنید.
 
بنابراین رمز موفقیت در حرکات مسیر ورودی و تحول صحیح توپ و از بین بردن عدم تعادل در حرکاتی است که نیاز به اصلاح آگاهانه دارد. اما قبل از اینکه بتوانید عدم تعادل را از بین ببرید باید آنها را تشخیص دهید. مسئله این است که مغز ما بخودی خود برای برقراری تعادل طراحی شده است.
 
بنابراین مجبور نیستیم به هر قدمی که بر می داریم فکر کنیم . بیشتر بازیکنان بولینگ با علائمی که موجب عدم تعادل و اصلاح حرکات می شوند آگاهی دارند و توپ در مسیری که انتظار داشتند نرفته است.
 
پس آنها بجای اصلاح علل اصلی مشکلات با افزودن حرکاتی اضافی و غیر معمول در حرکات مسیر ورودی آنها را بهبود می بخشند. متاسفانه این تنظیم معمولا عدم تعادل بیشتری را بوجود می آورد و در نتیجه اصلاح آگاهانه بیشتر می شود.
 
این حرکات غیر معمول و نشان دهنده گرفتاریهائی است که بعضی بازیکنان دارند. راه حل این است که بجای مبارزه آگاهانه با سیستم تعادل بدن با آن کنار آمد. آگاهی به تغییرات اصلاحی ضمیر آگاه را متوجه می کند و به عدم تعادلی که لازم است از بین برود اشاره می کند.
 
دستورالعمل های استیل شروع ، قدمها و پرتاب توپ
 

دستورالعمل های استیل شروع ، قدمها و پرتاب توپ‎
 
اولین قدم در پیشرفت استیل شروع، تعیین محل ایستادن با توپ روی خط بازی در مسیر ورودی است. محل دقیق استیل شروع بستگی به وضعیت بدنی شما دارد. وقتی محل استیل شروع مشخص شد، توپ را بلند کرده و آن را تا امتداد آرنج بالا ببرید.
 
مطمئن شوید توپ و مچ دست تان در امتداد شانه راست قرار دارد. در حالیکه وزن تان را بطور مساوی روی هر دو پا تقسیم کرده اید در استیل شروع بایستید بدن را جلو ببرید تا جائیکه فشار روی پهلوی پای چپ باشد. پای راست را جلو ببرید. سپس برای انتقال وزن بدن به پای راست، پاشنه پای راست باید با زمین تماس داشته باشد.
 
در محل مناسب استیل شروع قرار بگیرید و با پای راست قدم اول را بر دارید. سپس با پای چپ قدم دوم را ادامه دهید.
 
قدم سوم مجددا با پای راست برداشته می شود. همانطور که در خیابان راه می روید. با پاشنه و پنجه قدم بلندتری بر دارید وقتی قدم می زنید احساس می کنید وزن شما جلو و روی پائی است که ساکن و بی حرکت است.
 
تنها تفاوت راه رفتن معمولی با این قدمها این است که در بولینگ هر قدم بلندتر از قدم قبل است. یعنی اولین قدم معمولی دومین قدم بلندتر و قدم سوم بلندتر و تقریبا پرش است. جائیکه قدم آخر را می گذارید به اندازه قدم اول مهم است. دقت کنید که از روی کدام برد شروع کرده اید و در پایان قدم سوم پای شما باید روی همان برد قدم اول باشد.
 
مسیر قدمهایتان را دقیقا کنترل کنید. اگر متوجه شدید به طرفین کشیده می شوید. قبل از تمرکز حواس بایستید، تمرکز گرفته و بدون خم شدن زانو قدمی بر دارید. هنگام قدم برداشتن حرکات صحیح دستها را کنترل کنید. آنها باید کنار بدن کاملا راحت آویزان شوند. هیچ فشاری در این چند قدم به دست و پایتان نیاورید.
 
حرکات باید کاملا طبیعی باشند و تقریبا با همان سرعت معمولی قدم بردارید. لیز خوردن در واقع آخرین قدم مسیر ورودی است و مهمترین نکته ای که باید در این مرحله بخاطر داشت این است که حرکات و استیل بدن باید آنقدر نرم باشند که انرژی تولید شده توسط حرکت آنی به توپ منتقل شود.
 
لیز خوردن این مسیر را طولانی تر نمی کند و بدن را هم عقب تر نمی برد. به محض اینکه پای چپ از کنار پای راست عبور کرد و وزن را از پای راست به پای چپ انتقال دادید شروع به لیز خوردن کنید. وزن شما ابتدا به پنجه ها بعد به توپ و توسط توپ به پا و دوباره به توپ و پاشنه پای چپ منتقل می شود.
 
اگر توانستید در این نقطه تعادل را حفظ کنید، تمام وزن بدن روی پای چپ خواهد بود و با پای راست که آزاد است می توانید به هر سمتی حرکت کنید. گرچه نیازی نیست تا برای حفظ تعادل و جلوگیری از سقوط پای راست را حرکت دهید. وقتی به جلو حرکت کردید پای راست را جلو ببرید و دوباره به حالت ایستاده برگردید. در اینجا دوباره وزن شما روی هر دو پا متمرکز خواهد بود.
 
گردآوری: بخش ورزش بیتوته