پیامک های عاشقانه بخش ۶۱۴
به خدا نه دیوانه ام نه روانی…
در شهر پرسه که میزنم میبینم همه چیز و همه کس سر جایشان هستند…
فقط جای تو اینجا کنار من خالیست…
من هم تصمیم دارم به همین زودی ها جای خودم را خالی کنم…
تا بدانی هنوز هم از تو تقلید میکنم…
حتی در ناپدید شدن…. 
ببند درآن دلت را که ب روی همه باز است یخ کردم خـــــاص no love……..
تــو بــایــد غـــرق شــی درمــــن
بــفهـمـی کــی دلـــش دریـــاســــت….
لـــایـــکـــــ=بـــی لـــایــکـــــــ زن باس گاهی اوقات تو خونه آهنگ بزاره واسه آقاش برقصه
آقاشم باید را ب را شاباش بده. الهی کلبه ی قلبت ،درش سمتِ خوشی واشه
نبینم رنگِ غمگینی ، رو دیوارِ دلت باشه
(مالک سواعدی) تنهاییم را با تو قسمت میکنم
سهم کمی‌نیست
گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی
غم آنقدر دارم که می‌خواهم تمام فصل‌ها را بر سفره رنگین خود بنشانمت
بنشین
غمی‌نیست راستی
یادت نرود . . . .
این سیگاری که می کشم . . .
روزی بخاطر تو ترک کرده بودم . . . . آقای شهردار بگویید اینقدر عوض نکنند رنگ و روی این شهر لعنتی را . . .
این پیاده رو ها ، میدانها ، رنگ و روی دیوار ها . . .
خاطراتم را دارند از بین می برند .!! این روز ها قدم که میزنم، به سمت چپ منحرف میشوم !!!
در قلب من چیزی سنگینی میکند مدام …
جای تو خوب است ؟؟؟ به سلامتی بارون…
که اونم یادمون میندازه
چقدر جاش کنارمون خالیه… به سلامتی دخترایی که با دیدن
اسم عشقشون هنوزم اشک تو
چشماشون حلقه میزنه… ..و آبی…
.
.. آهــــــای دوســـت داشــــتنـــیِ مغــــــــرور…
……. کــــــاش ایــــــن همـــه دلتــــنگــــت نمـــــــی شـــــدم
…. حــــــــداقـــــــل تحــــــــملِ بــی تفــــاوت بـــودنـــت را داشـــتم…
………. !! برایت و ان یکاد میخوانم و آیت الکرسی
این‌ها هم که نباشند سلامت خواهی ماند ، نگاه عاشق دعاست . . . عشق اونی نیست که وقتی دیدیش دلت بلرزه.عشق اونه که وقتی نمی بینیش دلت میخواد کنده بشه ازتوگفتن کار هرکس نیست ای زیبا غزل من برای گفتنت باید که مولانا شوم اسمم را سنگی نگه میدارد…
خودم را گوری…
اما…؟
یادم را نمیدانم! کبریتهای سوخته هم روزی درختهای شادابی بوده اند مثل ما که روزگاری می خندیدیم قبل از اینکه عشق روشنمان کند ! هنوزم یه وقتایی دل تنگشی
میری عطرشو گاهی بو میکشی
به قدری شکستی که حس میکنی
همین روزا از غضه دیوونه شی بی دل و خسته در این شهرم و دلداری نیست
غم دل با که توان گفت که دلداری نیست
رو مداوای خود کن ای دل از جای دگر
کندر این شهر طبیب دل بیماری نیست . . .
