کاهش آسیب کودکان هنگام ورزش
مجموعه: ورزش عمومی
کودکان برای لذت بردن از بازیهای ورزشی باید با قوانین ایمنی آشنا شده و آنها را رعایت نمایند. بیشتر صدمات بدنی ناشی از عدم رعایت این قوانین است.
– بعضی ورزشها نیازمند استفاده از تجهیزات ایمنی خاص هستند؛ از جمله کلاه ایمنی، مچ بند، زانو بند و مانند این ها. با کمک مربی کودک میتوانید این لوازم را تهیه کرده و فراموش نکنید که این تجهیزات باید نو و کاملا اندازه کودک باشند.
– محوطه بازی کودک باید امن و دور از عوامل خطرزا باشد.
– گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش و خنک کردن آن پس از ورزش بسیار مهم بوده و در کاهش کوفتگی و درد عضلانی موثر است.
– کودکان کم سن نباید ورزشهایی را اناجم دهند که موجب ایجاد اختلال در رشد استخوانها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندامها صدمه وارد کند. بهترین کار، انجام ورزشهای مختلفی است که روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند.
بدنسازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچوجه توصیه نمیشود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد.
– بهترین حالت برای کودک زمانی است که او با همسالان، یا کودکان همقد و قواره خود بازی یا ورزش کند.
– از آنجایی که بدن کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار سریعتر گرم یا سرد میشود، آنها نباید به ورزشهایی بپردازند که بیش از ۳۰ دقیقه طول می کشد. همچنین نباید در هوای بسیار گرم (بالای ۳۰ درجه سانتیگراد) به ورزش و بازی بپردازند و نباید هنگام شنا به مدتطولانی در آب سرد باقی بمانند.
– معمولا کودکان نمیدانند که چه زمانی به نوشیدن آب نیاز دارند و اغلب قبل از اینکه احساس تشنگی کنند به آب نیاز دارند. آنها باید قبل، بعد و در حین ورزش و بازی، آب بنوشند.
– کودکان در هوای گرم به کرمهای ضدآفتاب و کلاه لبهدار نیاز دارند.
– کودک را به انجام کاری که نمیتواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نکنید.
– نباید کودک نباید را به دلیل کاری که درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است، مقصر دانست و مورد انتقاد و تمسخر قرار داد.
– مراقب باشید هیچکس از بین بازیکنان، مربی یا تماشاگران بر سر کودک فریاد نزند و او را متهم نکند. در حقیقت ورزش کودکان را باید با آرامی و ملایمت رهبری کرد.
– آسیبهای ورزشی در مورد کودکان باید با دقت بسیار بیشتری درمان شود تا موجب ایجاد اختلال در رشد آنها نشود و یا به معلولیت یا ناتوانی آنها تبدیل نگردد.