دکتر علی شریعتی در دوم آذر ۱۳۱۲ چشم به جهان گشود
۲۹ خرداد ،سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی
مقدمه
۲۹ خرداد سالروز درگذشت دکتر علی شریعتی است. به همین مناسبت هر ساله به پاس خدمات ارزنده او به نسل جوان این کشور آثار و اندیشه های او همچون استاد شهید مرتضی مطهری مورد نقد و بازخوانی مستمر قرار می گیرد.بی شک او و استاد مطهری دو اندیشمند و دو متفکر تأثیرگذار در جامعه ایرانی بوده و هستند که اندیشه های آنان مقدمات نظری انقلاب اسلامی ایران را فراهم کرد.
مجموعه آثار دکتر علی شریعتی که تاکنون بالغ بر ۳۷ اثر رسیده است شامل آثار مختلفی چون، تاریخ، دین، جامعه شناسی، سیاست، عرفان، هنر و … است. در این میان او اهتمام ویژه ای به معرفی الگوهای خاص دینی دارد. شخصیتهایی چون ابوذر، علی(ع)، حسین(ع)، اقبال لاهوری و… کسانی هستند که در تاریخ اندیشه او به تدریج مشاهده می شوند.
زندگینامه دکتر علی شریعتی
دکتر “علی شریعتی” معلم، سخنران و نظریه پرداز انقلابی دوم آذر ۱۳۱۲ در “کاهک” روستایی با آفتابی سوزان در بخش داورزن شهر سبزوار چشم به جهان گشود. پدرش استاد محمد تقی شریعتی مزینانی بود. او در خانواده ای روحانی متولد شده بود.
علی شریعتی می نویسد: پدرم نخستین سازنده ابعاد روحم؛ کسی که برای اولین بار هم هنر فکر کردن را به من آموخت و هم فن انسان بودن را. طعم آزادی، شرف، پاکدامنی، مناعت، عفت روح، استواری، ایمان و استقلال دل را…”
علی در کودکی برای آموختن قرآن به مکتب خانه روستا رفت و در واقع اولین معلم او “ملا زهرا” مکتب دار روستای کاهک بود. علی در سال ۱۳۱۹ وقتی هفت ساله بود در دبستان “ابن یمین” مشهد ثبت نام کرد، ولی پدر به خاطر ناآرام شدن اوضاع کشور (تبعید رضاشاه و اشغال کشور توسط متفقین) خانواده اش را به روستا فرستاد.
علی شریعتی در سیزده سالگی وارد دبیرستان “فردوسی” شد. شریعتی درباره این دوره می نویسد “مغزم در ین زمان با فلسفه رشد می کرد و دلم با عرفان داغ می شد”. علی از کتاب های معمولی شروع کرد ولی در ادامه به کتاب های “موریس مترلینگ” و “آناتول فرانس” علاقه مند شد.
در شانزده سالگی سیکل اول دبیرستان (کلاس نهم نظام قدیم) را به پایان رساند و وارد دانشسرای مقدماتی شد. اما در سال دوم دانشسرا که همزمان با اوج گیری نهضت ملی و نخست وزیری “دکتر محمد مصدق” بود گویی همه چیز تغییر کرد. دکتر شریعتی در سال ۱۳۳۱ “انجمن اسلامی دانش آموزان و دانشجویان” را تاسیس کرد و در مدت ۸ سال برگزاری جلسه های هفتگی آن را که شامل سخنرانی، بحث و تحقیق در مسایل فکری و مکاتب فلسفی و اقتصادی بود بر عهده داشت. در سال آخر دانشسرا به پیشنهاد پدر شروع به ترجمه کتاب “ابوذر” کرد.
دکتر علی شریعتی به مدت ۱۸ ماه توسط ساواک زندانی شد
بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشسرا در روز بیستم مهر ۱۳۳۱، در اداره فرهنگ (آموزش و پرورش) استخدام شد و از روز یازدهم آبان همان سال در دبستان “کاتب پور” مشهد مشغول تدریس شد. او کتاب “مکتب واسطه اسلام” را در همین زمان نوشت. علی ضمن کار در دبستان، در کلاس های شبانه به تحصیل ادامه داد و دیپلم کامل ادبی گرفت. در همان روزها در کنکور حقوق شرکت کرده بعد از تاسیس “دانشکده علوم و ادبیات انسانی” در مهر ۱۳۳۴ علی وارد این دانشکده شد.
آشنایی او با خانم پوران شریعت رضوی در دانشکده ادبیات منجر به ازدواج آن دو در سال ۱۳۳۷ می گردد و پس از چند ماه زندگی مشترک به علت موافقت با بورسیه تحصیلی او در اوایل خرداد ماه ۱۳۳۸ برای ادامه تحصیل راهی فرانسه می شود.
پس از بازگشت از اروپا
پس از پنج سال تحصیل و آموختن و فعالیت سیاسی، در اروپا، بازگشت به فضای راکد و بسته جامعه ایران و آن هم تدریس در دبیرستان بسیار رنج آور بود. دکتر علی شریعتی در سال ۱۳۴۴ و بعد از موفقیت در امتحانات “شورای عالی اداری” به عنوان کارشناس کتاب های درسی به تهران منتقل شد و با مرحوم برقعی و شهید باهنر همکاری کرد. در آن روزها “سازمان جلب سیاحان” از علی خواست کتابی تاریخی- فرهنگی درباره استان خراسان بنویسد و او کتاب “راهنمای خراسان” را نوشت. از کارهای دیگر دکتر شریعتی در این دوره ترجمه کتاب “سلطان پاک” نوشته “پروفسور لویی ماسینیون” بود.
از سال ۱۳۴۵ او به استادیار رشته تاریخ در دانشکده مشهد استخدام می شود. موضوعات اساسی تدرس او را می توان به چند بخش تقسیم کرد: تاریخ ایران، تاریخ و تمدن اسلامی و تاریخ تمدنهای غیر اسلامی. از همان آغاز روش تدریس، برخوردش با مقررات متداول در دانشکده و رفتارش با دانشجویان، او را از دیگر استادان متمایز می کرد. چاپ کتاب اسلام شناسی و موفقیت درسهای دکتر علی شریعتی در دانشکده مشهد و ایراد سخنرانیهای او در حسینیه ارشاد در تهران موجب شد که دانشکده های دیگر ایران از او تقاضای سخنرانی کنند این سخنرانیها از نیمه دوم سال ۱۳۴۷ آغاز شد.
مجموعه این فعالیتها مسئولین دانشگاه را بر آن داشت که ارتباط او با دانشجویان را قطع کنند و به کلاسهای وی که در واقع به جلسات سیاسی ـ فرهنگی بیشتر شباهت داشت، خاتمه دهند. در پی این کشمکشها و دستور شفاهی ساواک به دانشگاه مشهد کلاسهای درس او، از مهرماه ۱۳۵۰، رسماً تعطیل شد.
از اواخر آبان ماه ۵۱ بخاطر سخنرانی های ضد رژیم، زندگی مخفی وی آغاز شد و پس از چند ماه زندگی مخفی در مهرماه سال ۱۳۵۲ خود را به ساواک معرفی کرد که تا ۱۸ ماه او را در سلول انفرادی زندانی کردند؛ که نهایتاً در اواخر اسفند ماه سال ۵۳ او از زندان آزاد می شود و بدین ترتیب مهمترین فصل زندگی اجتماعی و سیاسی وی خاتمه می یابد. در این دوران که مجبور به خانه نشینی بود؛ فرصت یافت تا به فرزندانش توجه بیشتری کند.
آرامگاه دکتر علی شریعتی در جوار حرم مطهر حضرت زینب (س) در سوریه
در سال ۵۵، با فرستادن پسرش (احسان) به خارج از کشور فرصت یافت تا مقدمات برنامه هجرت خود را فراهم کند. دکتر شریعتی نهایتا در روز ۲۶ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ از ایران، به مقصد بلژیک هجرت کرد و پس از اقامتی سه روزه در بروکسل عازم انگلستان شد و در منزل یکی از بستگان نزدیک همسر خود اقامت گزید و پس از گذشت یک ماه در ۲۹ خرداد همان سال به نحو مشکوک درگذشت و با مشورت استاد محمد تقی شریعتی و کمک دوستان و یاران او از جمله شهید دکتر چمران و امام موسی صدر در جوار حرم مطهر حضرت زینب (س) در سوریه به خاک سپرده شد.
برخی از مجموعه آثار دکتر علی شریعتی:
– زن
-چه باید کرد
-انسان
-مذهب علیه مذهب
-علی (ع)
– انسان بی خود
-اسلام شناسی مشهد
– میعاد با ابراهیم
– خودسازی انقلابی
– حسین وارث آدم
– و ….
گردآوری : بخش فرهنگ و هنر بیتوته
منابع :
aftabnews.ir
ut.ac.ir