پرش بانجی جامپینگ چیست ؟ تاریخچه و دانستن نکاتی درباره آن
پرش بانجی جامپینگ چیست ؟ تاریخچه و دانستن نکاتی درباره آن
مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی
پرش بانجی جامپینگ
پرش بانجی یا بانجی جامپینگ( به انگلیسی:Bungee Jumping) فعالیتی میباشد که در آن فرد خود را به وسیله محافظ و طناب فنردار از ارتفاعی بلند به پائین پرتاب میکند .
پرش بانجی یا بانجی جامپینگ( Bungee Jumping) در این تفریح و سرگرمی جان شما در امان است و میتوانید به محافظ و طناب فنرداری که به شما وصل نموده اند ، اطمینان کنید. از ارتفاعی بلند به پائین بپرید و قبل از آنکه به زمین برسید با خاصیت ارتجاعی طناب تان در هوا معلق می شوید.
در این فعالیت گاه از بالای یک جرثقیل به پائین می پرید، گاه پرش از روی سکوی بلند با ارتفاع بیش از ۳۰ متر را تجربه می کنید و گاهی هم با هلکوپتر به هوا برده می شوید و از آن جا می پرید. هر چه ارتفاع بیش تر باشد هیجان هم بیش تر است و آدرنالین خون تان بالاتر میرود .
تاریخچه بانجی جامپینگ
تاریخچه بانجی جامپینگ به شکل امروزی
در نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال ۱۸۹۲- ۱۸۹۳ شخصی پیشنهاد جالبی مطرح کرد. وی طرح یک برج ۴۰۰۰ فوتی( ۱۲۰۰ متر) را ارایه داد که ماشینی، با استفاده از مرغوب ترین کابل های لاستیکی به آن وصل میشد . وی در نظر داشت که ۲۰۰ نفر ظرفیت این ماشین باشد و بعد از بالا رفتن به پائین پرتاب شود. این ابزار در پایان با اندکی بالا و پائین شدن از حرکت می ایستاد. مهندس طراح برای افزایش امنیت، پیشنهاد داده بود که زمین را با تشک های پری فرش کنند. در نهایت این پیشنهاد به وسیله مسئولان برگزار کننده رد شد.
شواهدی وجود دارد که نشان میدهد این ورزش در ابتدای دهه ۱۹۵۰ میلادی به وسیله ورزشکاران انجام می شد؛ ولی هنوز شکلی امروزی نداشت. در آن سالها تلویزیون بی بی سی یک برنامه مستند پخش کرد که ساخته دیوید فردریک اتنبورو( David Frederick Attenborough) بود و این ورزش و ورزشکارانش را معرفی میکرد . این برنامه در کشور جمهوری وانواتو ساخته شد و افرادی را نشان می داد که با بستن طناب به قوزک پاهای شان از ارتفاع می پریدند. آرام آرام این ورزش بر سر زبان ها افتاد و علاقه مندانی را پیدا کرد.
نخستین پرش بانجی امروزی، در ۱ آوریل ۱۹۷۹ و در بریستول رخ داد. افرادی به اسم های سیمون کییلینگ( Simon Keeling) و دیوید کیرک( David Kirke) از اعضای کلوب ورزش های خطرناک دانشگاه آکسفورد و جئوف تابین( Geoff Tabin) از کوهنوردان حرفه ای، شرکت داشتند.
آن ها با الهام از همان مراسم سنتی در جزیره پنتوکاست تصمیم به انجام این کار گرفتند. جئوف مسوولیت گره زدن طناب ها را بر عهده داشت و در این کار از مهارت خاصی بهره مند بود. آن ها پرش خود را از پل معلق کلیفتون انجام دادند و فورا بازداشت شدند ولی روند پرش ها را در آمریکا ادامه دادند و پل های گلدن گیت و رویال جورج، هم میزبان پرش هایی بودند. خبر این پرش ها در سراسر جهان پیچید، تا سال ۱۹۸۲ پرش از روی جرثقیل های متحرک و بالن ها هم صورت گرفت.
ورزش بانجی جامپینگ
سربازان آمریکایی نیز در مورد این شنیدند و تصمیم گرفتند آن را امتحان کنند. آن ها از بندهای چتر نجات استفاده کردند. این طناب ها پرش چندان جالبی را رقم نزدند ولی کار کردند.
در سال ۱۹۸۶ این پرش ها شکلی تجاری بخود گرفتند و این ای جی هکت( A. J. Hackett) نیوزیلندی بود که نخستین پرش سازمان یافته را انجام داد و از روی پل گرینهیت( Greenhithe Bridge) پرید. در سال های بعد هکت پرش های دیگری را برنامه ریزی کرد و از پل ها و سازه های دیگر از جمله برج ایفل نیز پرش انجام داد تا این ورزش را بصورت تفریحی عمومی دربیاورد.
وی در پایان نخستین مرکز تفریحی بانجی جامپینگ را در پل معلق کاوارا جورج( Kawarau Gorge Suspension Bridge) نیوزیلند ایجاد کرد. این تفریح و سرگرمی در سال ۱۹۹۰ به آفریقا هم راه پیدا کرد و پل بلوکرانز( Bloukrans Bridge) در آفریقای جنوبی اولین جایی بود که پرش از آن انجام شد ولی تا سال ۱۹۹۷ طول کشید تا کمپانی فیس آدرنالین( Face Adrenalin) آن را بصورت یک سایت ثابت بانجی درآورد. هنوز هم این مکان بلندترین بانجی جهان است.
تجهیزات بانجی جامپینگ
کلمه بانجی جامپینگ از کجا آمده است؟
کلمه بانجی( bungee) از گویش غرب کشور انگلیس میاید و به معنای” هر چیز ضخیم و چاق” است. این کلمه به وسیله جیمز جینینگز در کتاب” بررسی بعضی از لهجه های غرب انگلیس” در سال ۱۸۲۵ استفاده شد. جامپینگ هم در انگلیسی به معنای پرش است. پس بانجی جامپینگ یعنی پرش با یک وسیله ضخیم چاق که احتمالا اشاره به کابل آن دارد.
تجهیزات بانجی جامپینگ
طنابی با قابلیت فنری که ظرفیت فشار و شک ناگهانی را دارد و معمولاً دارای پوشش لاستیکی میباشد .
هارنس فول بادی، ساق بند و قوزک بند هم بر روی پا پوشیده میشوند . قوزک بند از تجهیزات الزامی میباشد . طناب کشدار هم به ژاکت و هم به قوزک بند وصل میشود .
بانجی درمانی
تنها انگیزه پرش از ارتفاع مربوط به ماجراجویی و هیجان پذیری نمی شود و بسیاری آن را بدین دلیل انجام میدهند که انرژی های منفی و استرس هایشان را تخلیه کنند. مثلا ، بسیاری از ورزشکارانی که در آستانه رقابت های حساسی هستند با انجام این ورزش تمام استرس های قبل از بازی را از خود دور میکنند و پس از آن به راحتی میتوانند در رقابت های اصلی خود شرکت کنند.
پس درصورتی که تصمیم دارید در حرفه تخصصی خود موفق شوید، اگر می خواهید تصمیمات بزرگ بگیرید یا اگر می خواهید با از بین بردن تنش ها روحیه ای شاد و سالم داشته باشید، بانجی جامپینگ پیشنهاد ما به شماست. البته قبل از انجام این ورزش در جاهای مشخص شده ، از ایمن بودن تجهیزات آن مطمئن شوید.
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته