سوره واقعه همراه با ترجمه



سوره واقعه همراه با ترجمه

مجموعه: داروخانه معنوی

سوره‌ واقعه پنجاه و ششمین سوره قرآن است
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِبه نام خدای بخشاینده مهربان
۱) إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَهُچون قیامت واقع شود،
۲)لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَهٌکه در واقع، شدنش هیچ دروغ نیست ،
۳)خَافِضَهٌ رَّافِعَهٌگروهی را خوار کننده است و گروهی را برافرازنده
۴)إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّاآنگاه که زمین به سختی بلرزد،
۵)وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّاو کوهها به تمامی متلاشی شوند،
۶) فَکَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّاو چون غباری پراکنده گردند،
۷) وَکُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَهًشما سه گروه باشید:
۸)فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَهِیکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?
۹) وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَهِدیگر، اهل شقاوت اهل شقاوت چه حال دارند ?
۱۰) وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَسه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند
۱۱) أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَاینان مقربانند،
۱۲) فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِدر بهشتهای پر نعمت
۱۳) ثُلَّهٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَگروهی از پیشینیان ،
۱۴) وَقَلِیلٌ مِّنَ الْآخِرِینَو اندکی از آنها که از پی آمده اند،
۱۵) عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَهٍبر تختهایی مرصع ،
۱۶) مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَرو به روی هم بر آنها تکیه زده اند
۱۷) یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَپسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،
۱۸) بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍبا قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است
۱۹) لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَاز نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند
۲۰) وَفَاکِهَهٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَو میوه هایی که خود بر می گزینند
۲۱) وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَو گوشت پرنده هر چه بخواهند
۲۲) وَحُورٌ عِینٌو حوران درشت چشم ،
۲۳) کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِهمانند مرواریدهایی در صدف
۲۴) جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَهمه به پاداش کارهایی که می کرده اند
۲۵) لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًادر آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود
۲۶) إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًاجز یک سخن : سلام ، سلام
۲۷) وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِاما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?
۲۸) فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍدر زیر درخت سدر بی، خار،
۲۹) وَطَلْحٍ مَّنضُودٍو درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،
۳۰) وَظِلٍّ مَّمْدُودٍو سایه ای دایم ،
۳۱) وَمَاء مَّسْکُوبٍو آبی همواره جاری ،
۳۲) وَفَاکِهَهٍ کَثِیرَهٍو میوه ای بسیار،
۳۳)  لَّا مَقْطُوعَهٍ وَلَا مَمْنُوعَهٍکه نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند
 
۳۴) وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَهٍو زنانی ارجمند
۳۵) إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءآن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی
۳۶) فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًاو دوشیزگان ساختیم
۳۷) عُرُبًا أَتْرَابًامعشوق همسران خویشند،
۳۸) لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِبرای اصحاب سعادت
۳۹)ثُلَّهٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَگروهی از پیشینیان ،
۴۰)وَثُلَّهٌ مِّنَ الْآخِرِینَو گروهی که از پی آمده اند
۴۱) وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِاما اصحاب شقاوت ، اصحاب شقاوت چه حال دارند ؟
۴۲)فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍدر باد سموم و آب، جوشانند
۴۳) وَظِلٍّ مِّن یَحْمُومٍدر سایه ای از دود سیاه ،
۴۴) لَّا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍنه سرد و نه خوش
۴۵) إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَاینان پیش از این در ناز و نعمت بودند
۴۶)وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِو بر گناهان بزرگ اصرار می ورزیدند
۴۷) وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَو می گفتند: آیا زمانی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم باز هم ما رازنده می کنند،
۴۸) أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَیا نیاکان ما را ؟
۴۹) قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَبگو: همه را، آنان که از پیش بوده اند و آنها که از پی شان آمده بودند،
۵۰) لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِیقَاتِ یَوْمٍ مَّعْلُومٍهمه در وعده گاه آن روز معین خواهند بود
۵۱) ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَآنگاه شما ای گمراهان تکذیب کننده ،
۵۲) لَآکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍاز درختان زقوم خواهید خورد،
۵۳)فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَو شکمهای خود را پر خواهید کرد
۵۴) فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِو بر سر آن آب جوشان خواهید نوشید
۵۵) فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِچنان می نوشید که شتر تشنه آب می نوشد
۵۶) هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِاین است غذایشان در روز جزا
۵۷) نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَما شما را آفریده ایم ، پس چرا تصدیق نمی کنید ؟
۵۸) أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَآیا آن منی را که بیرون می ریزید دیده اید ؟
۵۹) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَآیا شما او را می آفرینید یا ما آفریننده ایم ؟
۶۰) نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَما مرگ را بر شما مقدر ساختیم و ناتوان از آن نیستیم که
۶۱) عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَبه جای شما قومی همانند شما بیاوریم و شما را به صورتی که از آن بی، خبرید از نو بیافرینیم
۶۲) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَهَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذکَّرُونَشما از آفرینش نخست آگاهید، چرا به یادش نیاورید ؟
۶۳) أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَآیا چیزی را که می کارید دیده اید ؟
۶۴) أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَآیا شما می رویانیدش یا ما رویاننده ایم؟
۶۵) لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَکَّهُونَاگر می خواستیم خاشاکش می ساختیم تا در شگفت بمانید
۶۶) إِنَّا لَمُغْرَمُونَگویند: ما ثروت بر باد دادگانیم ،
۶۷) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَما بی نصیب ماندگانیم
۶۸) أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَآیا آبی را که می نوشید دیده اید ؟
۶۹) أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَآیا شما آن را از ابر فرو می فرستید یا ما فرو فرستنده ایم ؟
۷۰) لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَاگر، می خواستیم آن را تلخ می گردانیدیم پس چرا سپاس نمی گویید ؟
۷۱) أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَآیا آن آتشی را که می افروزید دیده اید؟
۷۲) أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَآیا درختش را شما آفریده اید یا ما آفریننده ایم؟
۷۳) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَهً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِینَما آن را هشداری و برای مسافران رهنورد، متاعی ساختیم
۷۴) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِبه نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی
۷۵) فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِپس سوگند به غروبگاه ستارگان ۷۶) وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌو این سوگندی است اگر بدانید بزرگ
۷۷) إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌهر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،
۷۸) فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍدر کتابی مکنون
۷۹ )لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَکه جز، پاکان دست بر آن نزنند
۸۰) تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَنازل شده از جانب پروردگار جهانیان است
۸۱) أَفَبِهَذَا الْحَدِیثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَآیا این سخن را دروغ می انگارید ؟
۸۲) وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَو نصیب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار می دهید ؟
۸۳) فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَپس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد،
۸۴) وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَو شما در این هنگام می نگرید، تکذیب نمی کنید ؟
۸۵) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَما از شما به او نزدیک تریم ولی شما نمی بینید
۸۶) فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَاگر قیامت را باور ندارید،
۸۷) تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَاگر راست می گویید، بازش گردانید
۸۸) فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ، اما اگر از مقربان باشد،
۸۹) فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّهُ نَعِیمٍبرای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت
۹۰) وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِو اما اگر از اصحاب سعادت باشد:
۹۱) فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِپس تو را از اصحاب سعادت سلام است
۹۲) وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَو اما اگر از تکذیب کنندگان گمراه باشد،
۹۳) فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِیمٍبه آب جوشان مهمانش کنند،
۹۴) وَتَصْلِیَهُ جَحِیمٍو به دوزخش در آورند
۹۵) إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْیَقِینِاین سخن سخنی راست و یقین است
۹۶) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِپس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی
 
منبع: wiki.ahlolbait.com
 


در ادامه بخوانیداندر فضیلت تلاوت سوره «واقعه»سوره واقعه چه فضیلت و خواصی دارد؟طریقه ختم سوره واقعه در دوشنبه اول ماهفضیلت و خواص سوره واقعهانواع بهشت ها در آخرت !