پیامک های فلسفی بخش ۱۹۳
عشق مثل مرگ است،همه چیز را تغییر می دهد(جبران خلیل-جبران) 
زنها اختراعهای بزرگی نکرده اند، اما مخترعان بزرگ را پرورش داده اند.توماس ادیسون بزرگی میگفت:_x000D_
به کرم های دور و برت پیله نکن،چون “توهم”پروانه شدن می گیرند یه رابطه هایی مثل ریگ کفش می مونه ، اولش سعی میکنی قِلش بدی ته کفشت_x000D_
و باهاش کنار بیای ولی آخرش مجبوری بندازیش بیرون !
میخواهید تایید بکنید.میخواهید نکنید اما باز هم میگویم:_x000D_
اگر یک فکر احمقانه را حتی پنج میلیارد نفر هم قبول داشته باشند،باز هم آن فکر احمقانه است.”مارکس” _x000D_
سلام مرا به ۴/۹۹۹/۹۹۹/۹۹۹نفر دیگرت برسان!!!!
اغلب فکرمیکنیم اینکه به یاد کسی هستیم،_x000D_
منتی است برگردن آن شخص !_x000D_
غافل ازاینکه،اگربیادکسی هستیم،_x000D_
این هنراوست نه ما !_x000D_
به یادماندنی بودن،_x000D_
بسیارمهمترازبیادداشتن است! “وقتی پرنده ای زنده است مورچه ها را می خورد_x000D_
وقتی می میرد مورچه ها او را می خورند_x000D_
یک درخت میلیون ها چوب کبریت را می سازد_x000D_
اما وقتی زمانش برسد فقط یک چوب کبریت برای سوزاندن میلیو نها درخت کافی است_x000D_
زمانه و شرایط در هر موقعی می تواند تغییر کند_x000D_
در زندگی هیچ کس را تحقیر و آزار نکنید_x000D_
شاید امروز قدرتمند باشید اما یادتان باشد_x000D_
زمان از شما قدرتمندتر است_x000D_
پس خوب باشیم و خوبی کنیم که دنیا جز خوبی را بر نمی تابد..” عشق عینک سبزی است که با آن انسان کاه را یونجه می‌بیند . . .
یه وقتایی آدم دیگه نمی کشه ، ایراد نداره اگه هُلش نمیدی ، اما جلو شو هم نگیر…. دشمنان خود را دوست داشته باش !!! دیوانه شان میکند … خیلی بدهکاریم به همه کسانی که همیشه بهشون گفتیم درست میشه و نشد ……… ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﮐﻪ بعضی ﺁﺩﻣﺎ ﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﺖ ﺩﻟﭽﺴﺐ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﻪ . . . یک دزد فیلسوف می‌گوید :_x000D_
دیوارها بلند نیستند ، کوتاهی از ماست ! هیچگاه مایوس مباش، زیراممکن است اخرین کلیدی که درجیب داری قفل رابگشاید(کورش کبیر) دنیا هم به آدمهای خوش بین نیاز دارد هم به آدمهای بد بین چون افراد خوش بین هواپیما_x000D_
میسازند،افراد بدبین چتر نجات! اگر فقیر به دنیا آمده‌اید، این اشتباه شما نیست اما اگر فقیر بمیرید، این اشتباه شما است.
اتم را شکافته ایم اما از درون خویش بی خبریم برای اصیل بودن کافی است دروغ نگویی.آغاز اصالت خوب همین است که نخواهی چیزی باشی که نیستی. از توفان که در آمدی دیگر همان آدمی نخواهی بود که به توفان پا نهادی.معنی توفان همین است.
